Strona:PL Wacław Potocki - Ogród fraszek T1.djvu/069

Porwie się naostatek; dziad przy nim w zawody,
 Noża nie ma przy sobie, żeby urżnął brody,        10
I tak długo w tej biedzie nieborak się męczy,
 Aże go ktoś, na drodze złapawszy, wyręczy.

65. Do księdza plebana jednego w Podgorzu. (F.)

Narzekają w biskupim księża konsystorzu,
 Że nazbyt plebanie ubogie w Podgorzu,
Że jedna nie wyżywi swym dochodem księdza,
 Dwóch jednemu potrzeba; lecz coż to za nędza
Proszę, księże Marcinie, kiedyć po kawalcu,        5
 Na każdy rok, ujmować bokiem trzeba smalcu?
O jednej plebaniej podgorskiej a ledwie
 Tłusty brzuch dźwigać możesz; coż gdybyś miał ze dwie?
Musiałbyś, jak wołoskie swe ogony bierki.
 Na paru kołkach włoczyć ociężałe nerki.        10

66. Ubogi szlachcic a łysy. (F+.)

Prosił mię w dziewosłęby ubogi a łysy;
 Kiedy przyszło zwyczajnie umawiać zapisy,
Pytają mnie rodzicy, przez swe przyjacioły:
 Na czym będą? Ja rzekę, że da membran goły,
Ktory słusznie u niego tak wielkiej jest wagi,        5
 Bo zrowna najbogatsze panieńskie posagi.
Im lepiej na podpisie przyłoży pieczęci,
 Tym się z reformacyej pewniej nie wykręci.

67. Do Słowakowica astronoma. (F.)

Niesłusznie czynił, kto cię krzcił Słowakowiczem,
 Boś niesłowny a twoja praktyka się z niczym,
Na ziemi co się dzieje, na niebie, nie zgadza.
 Odpuść mi, nie mnie tylko^[1], [lecz i] inszych zdradza.
Spuściwszy się na śniegi^[2] i na twoje mrozy.        5
 Posłałem sanie po sol, com miał posłać wozy,

1. Wyraz dopisany w rkp.
2. Wyraz przekreślony w tekście, poźniej dopisany na boku rkp. i domieszczony do tekstu przez odsyłacz.