Ale właśnie rewolucya, bynajmniej zaś nie restauracya może nam owo najwyższe dzieło sztuki powrócić. Zadanie, jakie mamy przed sobą, jest nieskończenie większe od tego, które niegdyś dokonane zostało. Bo jeżeli dzieło Sztuki greckiej ujmowało ducha pięknego narodu, to dzieło Sztuki przyszłej ma ująć ducha ludzkości wolnej i górującej ponad wszelkiemi granicami narodowościowemi. Narodowy charakter będzie tej sztuki ozdobą, nadawać jej może czar indywidualnej różnostronności, ale nie powinien być dla niej zaporą. Zadaniem tedy naszem nie jest właśnie odtworzenie na nowo hellenizmu; mamy, przeciwnie, stworzyć coś zupełnie innego. Usiłowano już wprawdzie dokonać w sztuce restauracyi pseudohellenizmu, bo i czegóż artyści na obstalunek nie próbowali? Ale próby te były tylko pustem kuglarstwem i nie mogły być niczem innem. Były to tylko objawy tych samych obłudnych dążności, które w całej naszej historyi urzędowej cywilizacyi występują, z ominięciem jedynie rzetelnych aspiracyi, aspiracyi zgodnych z naturą.
Strona:PL Wagner - Sztuka i rewolucya.pdf/80
Ta strona została przepisana.
V.
