Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 231.jpeg

 — Gdzież żona? — spytał powolnie Horyłło.
 — Wyjechała na spacer.
 — To dobrze, nie lubię jak kobiety mieszają się do interesów.
 — Ależ moja żona wyjechała zagniewana, spodziewała się iż otworzywszy oczy zobaczy osiodłanego Bewerley’a czekającego na jej rozkazy.
 — I cóż?
 — Nie mogłem przecież kupić go bez pieniędzy, Bewerley kosztuje dziesięć tysięcy.
 — No, to niezbyt drogo.
 — Ale ja tych pieniędzy nie mam.
 Horyłło wzruszył ramionami jakby chciał powiedzieć iż nie od niego zależało mu ich dostarczyć.
 — Leonardzie ja te pieniądze mieć muszę, zgadzam się na wszystko, słyszysz?..: zgadzam się ha wszystko!...
 Wieść tę o której na chwilę nie wątpił Horyłło, przyjął on chłodno bardzo.
 — Wiedziałem — odparł tylko — iż nie będziesz robił próżnych trudności, szkoda jednak, iż nie zdecydowałeś się wcześniej.
 — Dla czego?