Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 238.jpeg

iż obraza do niczego nie doprowadzała więc od razu spuścił z tonu, i wyrzekł spokojnie:
 — Jak stoi rzecz z Walnerową.
 — Bądź pan spokojny, Ozorek ją obrabia, baba wpadła w dobre ręce, a stryjeczny wnuczek odsadzony z kretesem.
 Mówiąc to pan Strzygalski zrobił dobitny giest by wzmocnić jeszcze dobitne wyrażenie.
 — A kiedyż pożyczy Sumskiemu? — jemu pilno.
 — I panu także, nieprawdaż — zaśmiał się agent — ale cóż, trzeba robić ostrożnie, inaczej wszystko za nic; gotowa postąpić z Ozorkiem jak ze stryjecznym wnuczkiem, a wówczas wszystkie nasze trudy za nic.
 — Nie twoje panie Strzygalski, wszak zapłaciłem ci już pięćset złotych, całe pięćset złotych.
 — Cóż ztąd, musiałem przecie podzielić się z Ozorkiem, zresztą czy to ja nie wiem że tu idzie o grube rzeczy.
 Horyłło nie próbował wcale zaprzeczać.
 — A czy pan wie — zapytał Strzygalski z ukrytą złośliwością — co się teraz dzieje ze stryjecznym wnuczkiem starej Walnerowej?