Ta strona została uwierzytelniona.
— 172 —
— Wacławie, szepnęła wreszcie, jakby tym wybuchem uczucia zbudzona, jakby kończąc jakieś gorączkowe marzenia. Ty bądź szczęśliwy, chcę żebyś był szczęśliwy!
— Wacławie, szepnęła wreszcie, jakby tym wybuchem uczucia zbudzona, jakby kończąc jakieś gorączkowe marzenia. Ty bądź szczęśliwy, chcę żebyś był szczęśliwy!