Ta strona została uwierzytelniona.
IX.
Ich hab’s es ja mit Allem, Allem, was
Mir theuz ist, erkauft — O Carl, wie süsz
Wie gross ist dieser Augenblick! Ich bin
Mit mir zufrieden....
Schiller. Don Carlos. Akt V. Scena 3.
....Od owéj chwili rozpoczęli oboje nowy żywot. Wacław dnie całe trawił w pracowni, jakby mu wkrótce życia zabraknąć miało. Malował ciągle, spiesząc się z wykonaniem obrazu który stał mu się odtąd myślą każdéj godziny, snem każdéj nocy. Powracał do sztuki z podwójną namiętnością jak kochanek chcąc jéj nagrodzić chwile utracone, a Sylwia coraz mniéj znaczyła w jego życiu. Serce jego zbyt wielkim otworzyło się uczuciom; wzrok przywykł mierzyć większe przestrzenie, by mógł się zamknąć
