Ta strona została uwierzytelniona.
III.
W jedną girlandę męki me uwiążę,
Jak człowiek który za tysiące czuje,
I tą girlandą jako świata książe,
Czoło uwieńczę i ukoronuję.
J. S
W kilka dni późniéj, Wacław przechadzał się nierównym krokiem po swojéj malarni, nie zatrzymując wzroku na niczem, jakby go jakaś gorączka wewnętrzna parła i ciągnęła gdzie indziéj a siła woli wstrzymywała tylko. Kilka wieczorów spędzonych z Sylwią rozmarzyło go nadto, nowemi widmami zaludniając myśli — napróżno szukał w pracy zapomnienia, opór jego i wola miękły pod wdziękiem jéj oka, a ona jakby czując władzę swoją jarzmiła go zwolna i nęciła do siebie może magnetyzmem podobnegoż
