Strona:PL Walt Whitman.pdf/9

Ta strona została uwierzytelniona.

tej na krzywdzie ludu egzystencji, odpadną wraz z ich panowaniem, lecz to nie znaczy, by proletarjat, niszcząc haniebny ustrój kapitalistyczny miał zniszczyć to, co stary świat posiadał cennego w zakresie wiedzy, czy sztuki. Podobnie jak z dorobku cywilizacyjnego, jako to: wynalazków technicznych, udoskonalonych maszyn, kolei, telegrafów, telefonów będziemy korzystali i nadal dla dobra i wygody ogółu — tak samo będzie i z dorobkiem umysłowym. Proletarjat walczy również o wiedzę i sztukę powszechną, niezbędną dla dalszego rozwoju ludzkości. Zapewne, że opierając się na dotychczasowych zdobyczach wiedzy proletarjat pójdzie dalej — że i na tej drodze nie poprzestanie na tem, co posiądzie, lecz będzie tworzył swoją już, nową, proletarjacką kulturę. Szczególniej nauki społeczne, filozofja, etyka, prawo, moralność poddane zostaną gruntownej rewizji i prawdopodobnie wyłonią się nowe podstawy, nowe wartości. Proletarjackie społeczeństwo pracy stworzy swoje fundamenty duchowe. Wnosząc swoje dążenia, ideały, swoją treść nada im zapewne swoją właściwą formę wypowiadania — stworzy dla nich nowy wyraz — piękno — sztukę!
W zarysach głównych możemy już dzi-