związek pomiędzy Człowiekiem Niewidzialnym a włóczęgą, ponieważ mr. Marvel nie dostarczył żadnego objaśnienia, dotyczącego trzech książek i pieniędzy, które posiadał. Ton niedowierzania zniknął, a cała masa reporterów pracowała już w celu rozjaśnienia sprawy.
Kemp czytał każdy szczegół opowiadania i wysłał służącą z poleceniem przyniesienia mu wszystkich rannych wydań dzienników. Te także pochłonął chciwie.
— Jest Niewidzialny! — powiedział. — Wygląda tak, jak gdyby szał zamienił się w manię! Co on jest w stanie zrobić? Czego może się dopuścić? I oto znajduje się na górze zupełnie wolny! Cóż u licha mam począć z tym fantem? Czy byłoby z mojej strony nadużyciem zaufania, gdybym tak... Nie.
Zbliżył się do małego biureczka w rogu i zaczął coś pisać. Doszedłszy do połowy, podarł papier na kawałki i napisał inny świstek. Przeczytał uważnie i zastanowił się nad nim. Potem wziął kopertę i zaadresował ją do „pułkownika Adye, w Port Burdock“.
Człowiek Niewidzialny zbudził się właśnie w chwili, kiedy Kemp kończył adresowanie. Zbudził się w złym humorze, a Kemp, nasłuchujący każdego szmeru, zauważył, że przeszedł szybko przez sypialnię. Następnie usłyszał rzucenie krzesłem i stłuczenie dzbanka w umywalni. Wtedy Kemp pobiegł na górę i zapukał pospiesznie.
Strona:PL Wells - Człowiek niewidzialny.djvu/123
Ta strona została przepisana.
