zroczystepudło, ponieważ kolor pochłania część światła, a odbija resztę, to znaczy — całe czerwone światło. Gdyby kolor nie pochłaniał żadnej części światła, lecz odbijał wszystkie, to pudło przedstawiałoby się jako białe i błyszczące... Jak srebro! Szkatułka dyamentowa aniby pochłaniała, ani też odbijała wiele ze swej powierzchni; tylko tu i owdzie, gdzie powierzchnie sprzyjałyby temu, światło byłoby odbijane i załamywane, wskutek czego otrzymałoby się świetne wrażenie refleksyi i przejrzystości. Byłby to rodzaj skieletu świetlnego. Szkatułka szklana nie byłaby tak jaśniejąca, ani też tak czysto widzialna, jak szkatułka brylantowa, ponieważ przedstawia mniej załamania i odbicia. Pojmujesz to? Z pewnego punktu widzenia możnaby przez nią przejrzeć całkiem jasno. Jedne gatunki szkła są bardziej widzialne od innych, — szkatułka ze szkła kryształowego jest jaśniejsza od szkatułki ze zwykłego szkła do szyb. Szkatułka z bardzo cienkiego, zwyczajnego szkła, byłaby z trudnością widzialna w złem świetle, ponieważ nie wchłania niemal nic, a załamuje lub odbija niewiele. A jeżeli włożymy taflę zwyczajnego białego szkła do wody, lub, jeszcze lepiej do płynu gęstszego od wody, zniknie niemal całkowicie, ponieważ światło, przechodzące z wody do szkła, jest tylko z lekka załamane, odbite, lub zmienione w jakikolwiek wogóle sposób. Jest ona tak samo prawie niewidzialna, jak prąd kwasu węglowego lub wodoru w powietrzu. I znowu z tego samego powodu.
— Tak — rzekł Kemp — to rzecz zupełnie jasna. Każdy uczeń ze szkoły wie to wszystko dzisiaj.
— A tu oto jest inny fakt, który każdy uczeń
Strona:PL Wells - Człowiek niewidzialny.djvu/127
Ta strona została przepisana.