Strona:PL Wincenty Rapacki - Hanza.djvu/139

 „Postanowiono na najwyższym Sejmie w Lubece zamianować naszego wiernego Detmolda Schwarzbacha naszym najpierwszym radcą i stróżem głównej pieczęci i rozkazujemy Reinholdowi Bonar, Oldermanowi krakowskiej faktoryi, być mu we wszystkiem posłusznym.
 „Najwyższy Sejm w Lubece.
 „Podpisano: Wilhelm Knobelsdorf“.
 Olderman z pokornym ukłonem wręczył dokument i czekał rozkazów nowego dostojnika.
 — Wydasz im zbrodniarza, któregoś tam ukrył.
 — Ależ on jest...
 — Przekupiony przez ciebie? Mam nic do tego. Będziesz się wykręcał z tej sprawy, jak umiesz. Hanza nie odpowiada za wybryki swoich urzędników.
 — Wszakże dla dobra...
 — Dla dogodzenia swojej zemście... Hanza inne miała zamiary co do księcia Przemysława...
 Olderman skłonił głowę.
 — Uwięzisz Otberta z Kolonii.
 — Otberta?
 — Tak! to wspólnik Pater-noster-machera. Podczas kiedy ci wykryli jednego, ja odnalazłem drugiego. Jutro rozpoczniemy nad nimi sądy.
 — Dobrze.
 — Zerwiesz wszelkie stosunki, jakie cię wiążą z kobietą ową.
 Olderman się wzdrygnął, jak pod ukąszeniem padalca; spojrzał na Detmolda wzrokiem tak strasznym, przed którymby zadrżał niejeden śmiałek, — były sekretarz jednak wytrzymał go spokojnie, skrzyżowawszy ręce na. piersiach. Potem krokiem poważnym wyszedł z kantoru.