Strona:PL Wincenty Rapacki - Hanza.djvu/31

 I nie mogło być inaczej.
 Była głową i wyrocznią całego świata.
 A czem ona nie handlowała!
 Wszystkiem, co kupić i sprzedać można.
 Ona pierwsza zbadała potęgę zamiennego handlu z ludami mniej rozwiniętymi.
 Brała od nich rzecz, dawała im w zamian błyskotki.
 Tak jak dzisiaj bierze się od Irokezów złoto za paciorki.
 Ona stworzyła kredyt i weksel.
 Od niej biorą początek wszystkie techniczne nazwy świata kupieckiego.
 Ona ustanowiła ceny, miary i wagi.
 Ona ubierała ludzi tak, jak się jej podobało.
 Kazała tańczyć tak, jak zagra, bo miała, nawet kapelę własną.
 Miała swoje wojsko i flotę.
 Biła swoje pieniądze.
 Miała swoich księży, swoich uczonych.
 Trzymała na swym rządzie kondotyerów i rozbójników wszelkiego rodzaju i rzucała ich nieraz na jaką nienawistną sobie głowę, jak się to działo w Skandynawii, albo w Czechach, — lub też sama była od nich niszczona.
 Zależało to od wielu na pozór drobnych nieraz okoliczności, które na razie przewidzieć i zapobiedz im trudno — tak jak w obecnym wypadku.
 Choć miała agentów swoich wszędzie i wiedziała o wszystkich zamysłach swoich przyjaciół i nieprzyjaciół, to przecież tajemnicze sprężyny serc ludzkich badać trudno.
 Staremu Noszakowi płaciła haracz i była pewna,