Strona:PL Wincenty Rapacki - Hanza.djvu/53

 — Co mogło skojarzyć tak niedobraną parę? Musi w tem być jakaś tajemnica!
 Pani Agata miała już lat trzydzieści kilka, była więc w dobie owej Balzakowej piękności, która bywa najponętniejszą.
 Mieli jednego syna, który od lat ośmiu swego życia chował się gdzieś zdala od domu. Zresztą było to.małżeństwo bardzo przykładne.
 Kuternoga Pater-noster-macher, który był mniejszy od żony przynajmniej o pół głowy, towarzyszył jej regularnie do kościoła i z wielką ątencyą prowadził do cechowej ławki tokarzy, będącej tuż pod amboną.
 Mieszkanie ich na piętrze — oprócz izby czeladnej, która była, salą jadalną i sypialnią pana majstra od frontu, miało tylko jeden pokój od tyłu, w którym znów był rodzaj salonu i służył za sypialnię pani Agaty. Dzielił je ciemny przedpokój.
 A zajmowały te dwie izby całą szerokość domu.
 Tak mieszkali prawie wszyscy zamożniejsi mieszczanie; biedniejsi chowali się po strychach.
 Miejsca było szczupło.
 Rynek krakowski w początkach piętnastego wieku był o wiele mniejszy.
 Ten rynek gorzał kilkanaście razy.
 Po takiej pogorzeli, gdy go odbudowywano, poczęto rynek rozszerzać.
 To też prócz kościoła Panny Maryi i Sukiennic, nic się nie dochowało do naszych czasów.
 Kto chce sobie odtworzyć w wyobraźni ówczesny rynek, niech popatrzy na drewniane domy w Wiśniczu. Niech je sobie podłuży o wysokość piątr trzech, potem niech zetrze z nich barwę wieków blizko pięciu, niech je upstrzy w rzeźby dziwaczne i malowidła jaskrawe,