uszkodzony. Kamień lepiej zachowany, zawiera początek hymnu. Nad tekstem znajdują się nuty muzyczne. Nazwisko poety zaginęło; z reszty napisu, który się znajdował nad hymnem, dowiadujemy się tylko, że ojczyzną jego były Ateny. Razem z kamieniami, na których wyryty jest hymn do Apollina z nutami, znaleziono dwa większe i kilka drobnych fragmentów utworów wierszowych, również w nuty zaopatrzonych. Z fragmentów tych wydawcy złożyli dwa inne hymny. Obok pieśni znaleziono dekret Delfijczyków, nadający różne zaszczyty poecie Kleocharesowi z Aten w nagrodę za napisanie trzech utworów na cześć Apollina. Zdawało się początkowo rzeczą pewną, że znalezione fragmenty trzech hymnów są fragmentami trzech hymnów Kleocharesa. W ostatnich czasach przekonanie to podane zostało jednak w wątpliwość, gdyż, jak donosi wydawca hymnów, Reinach, udało się zestawić wszystkie fragmenty, przyczem pokazało się, że na skarbcu Ateńczyków znajdowały się nie trzy, lecz dwa hymny. Nim w kwestyi tej będzie można powiedzieć ostatnie słowo, należy czekać na zapowiedzianą przez uczonych francuskich publikacyę zebranych i uporządkowanych fragmentów.
Czas, z którego hymny pochodzą, da się tylko w przybliżeniu określić. W wielkim hymnie z nutami jest wzmianka o słynnym najeździe Gallów na Delfy w r. 278 przed Chr.; z drugiej strony charakter pisma zdaje się świadczyć, że hymn powstał przed r. 100 przed Chr. Pewnem jest zatem, że hymn, o którym mówimy, pochodzi z III lub II w. przed Chr.; sądząc według pisma, pochodzi on z II w. Hymn napisany jest w kretykach ( — ◡ — ). Budowa jego nie jest stroficzna; ciągnie się on prawie bez żadnej przerwy, jakby jeden długi szereg taktów. Zachowało się około 70 taktów nieuszkodzonych.
Pierwszem, co zaciekawia każdego, kto nie zajmował się poprzednio muzyką grecką, jest: jak wyglądają nuty hymnu i jak je zdołano odcyfrować? Nim odpowiemy na to pytanie, musimy powiedzieć wpierw parę słów o systemie muzycznym greckim.
Wiadomem jest, że skala muzyczna, którą się posługujemy dzisiaj, wynaleziona została przez Greków. Grecy wyszli przy tem od tetrakordu. Lutnia ich miała początkowo cztery
Strona:PL Witkowski Nowe odkrycia.pdf/14
Wystąpił problem z korektą tej strony.
