Ta strona została przepisana.
To się spojrzeniem anioła uśmiecha,
To ciche łzy smutku roni.
Jak Prometeusz ciskasz harmonji iskrami,
To przestraszasz nas burzą, — to pieścisz rozłogiem
Ustrojnym twych cudów tonami, kwiatami! —
To nas bratasz z szatanem, to nas godzisz z Bogiem!
1843.
