karskim. W każdym razie żona zażądała separacyi, a dziecko mu odebrano pod pozorem, że nie będzie zdolny go wychować.
Skandal ten w społeczeństwie angielskiem wywołał tak okropne plotki, że Byron, którego zaczęto porównywać z Tyberyuszem, Neronem, Heliogabalem, Sardanapalem, księciem de Retz i samym szatanem — miał tylko jedno do zrobienia: opuścić Anglię.
Plotki te miały tem silniejszą podstawę, że ogólnie wierzono, jakoby Byron we wszystkich tajemniczo-demonicznych postaciach swych poematów malował samego siebie. Ponieważ zaś Giaura, Korsarza, Larę etc. wszyscy niemal na pamięć umieli — nie trudno było zatem publiczności poddać wiarę we wszystkie szaleństwa i zbrodnie autora, o których fama szeptała.
Giaur jest bohaterem pierwszego poematu Byrona; autor rozważa tę rzecz ze stanowiska tureckiego i giaurem t. j. niewiernym zowie chrześcijanina.
Opowieść wysnuta jest z prawdziwego zdarzenia, o którem dotąd śpiewają
Strona:PL Wrzesień - Lord Byron.djvu/36
Ta strona została przepisana.