freda. Nadto ułożył w Genewie część III Wędrówek Czajld-Harolda. Tu również napisał Więźnia Chillonu i wiele pieśni lirycznych, między innemi słynny z przekładu Mickiewicza Sen, a także Stance do Augusty.
W końcu sierpnia Shelley wyjechał z rodziną do Anglii i Byron został samotny; to też w październiku opuścił Szwajcaryę i zaczął wędrówkę po Włoszech. Zwiedził Medyolan i Weronę, wreszcie przybył do Wenecyi, gdzie zamierzał osiąść na dłużej.
Rozwój Byrona płynie teraz tak szalenie szybkim krokiem, że co chwila musimy się zatrzymywać, albowiem każdy moment jest tu okresem. Okres szwajcarski jego twórczości był bardzo płodny i poważny. Parę słów powiemy tylko o Więźniu Chillonu, który był dwukrotnie tłumaczony na język polski. (J. Korsak i Fr. Morawski). Poemat ten opiera się na podaniu miejscowem o niejakim Bonnward, który wraz z kilku braćmi uwięziony został w twierdzy Chillon. Bracia umierali kolejno — i rozpacz więźnia rosła ciągle, aż dnia jednego obwie-
Strona:PL Wrzesień - Lord Byron.djvu/47
Ta strona została przepisana.