hiti, w Oceanii. — Ciemność — elegia, znana z przekładu Mickiewicza. Cały szereg drobnych utworów Byrona wiąże się w cykl poświęcony chwale Napoleona.
Począwszy od r. 1818 do 1822 — obok tych wszystkich utworów, Byron nieustannie pisał swoje wielkie epos nowożytne, Don Juana.
Życie Byrona zbliża się teraz do przedwczesnego końca. Pozostaje nam tylko opisać dwie rzeczy — najwspanialsze zjawiska tego życia: Don Juana i Wyprawę grecką.
Zaczniemy od poematu.
Don Juan — poemat niedokończony — pisany jest na wzór włoskich eposów heroikomicznych Ariosta (Orlando) i Pulciego (Morgantę Maggiore), oktawami (jak Myszeida Krasickiego, a później Słowackiego Beniowski i Król Duch). Forma to, razem kunsztowna i swobodna, nadaje się do wydobycia całej gammy tonów i nastrojów. Ariosto i Pulci od czasu do czasu robią dygresye w swem opowiadaniu, ale głównie trzymają się fabuły, zresztą niezmiernie powikłanej i bezładnej.
Strona:PL Wrzesień - Lord Byron.djvu/62
Ta strona została przepisana.
