Byron inaczej zrozumiał Don Juana; owszem, jest to pełny życia i sił niewyczerpanych młodzieniec, który spokojnie przechodzi od miłości do miłości — i z rozkoszą zrywa owoce najsłodsze ze złotego drzewa życia. Bajecznego Don Juana Byron przeprowadził na koniec XVIII w. i czyni go uczestnikiem różnych wydarzeń politycznych ówczesnych.
Podług planu, miał Don Juan zginąć na barykadach w czasie rewolucyi francuskiej — i w chwili jego śmierci miał zjawić się na scenie świata nowy geniusz — Napoleon Bonaparte. Postać Napoleona powinna była zakończyć ten poemat XVIII w., zaczynając nowe stulecie.
W ten sposób Byron stworzył nieporównaną a zgoła oryginalną epopeję nowożytną, gdzie osobistość autora wcale nie jest ukrytą, owszem ciągle występuje na jaw i ciągle przemawia. Powieść o Don Juanie, jego miłostki, wędrówki, krajobrazy, opisy różnych środowisk, opisy bitew, wreszcie niezliczone dygresye — płyną jedne po drugich — jak w kalejdoskopie, malując głupotę, śmie-
Strona:PL Wrzesień - Lord Byron.djvu/64
Ta strona została przepisana.
