Strona:PL Wrzesień - Lord Byron.djvu/76

Lambro, poniekąd Kordyan — to są bracia Giaurów i Korsarzy.
 Co się tycze Beniowskiego, to właściwie tylko forma (oktawa, dygresye, ironia) przypomina Don Juana; treść i zadania poety są inne.
 W Królu-Duchu możemy natomiast widzieć (w pewnym sensie) jakby uniwersalną postać bajronowską: jednostkę; potężną, wyzwoloną, samowładną i panującą nad światem; skazaną przez losy i na jakieś tajemne czyny zbrodnicze, a jednak wyższą, przerastającą wymiary ludzkie, nadzwyczajną. Jeżeli Król-Duch przypomina częściowo Ūbermenscha Nietzschego, to z drugiej strony jest to uogólniony Mnich, Arab, Żmija, albo innemi słowy Korsarz, Lara, Manfred, Kain.
 Z późniejszych poetów naśladowali u nas Byrona: Korsak, Garczyński (Wacław), Olizarowski (Bruno), Zmorski (Lesław), Sowa, Żmichowska i inni, przyczem jednak bajronizm ich równoważyły inne wpływy.
 Miron był jednym z najwierniejszych naśladowców Byrona; ułożył też swoje-