kwasu, i kołacz oliwą zaczyniony, i krepel, włożył na łoje, i łopatkę prawą,
27. Dając wespół wszystko Aaronowi i synom jego: którzy gdy je podnieśli przed Panem,
28. Zasię wziąwszy je z ręku ich, spalił na ołtarzu całopalenia; bo była obiata poświęcenia, na wdzięczną wonność ofiary Panu.
29. I wziął mostek, podnosząc go przed Panem, z barana poświęcenia za część swoję, jako mu Pan był przykazał.
30. A wziąwszy olejek i krew, która była na ołtarzu, pokropił Aarona, i szaty jego, i syny jego, i szaty ich.
31. A gdy je poświęcił w ubiorze ich, przykazał im, mówiąc: warzcie mięso przede drzwiami przybytku, a tam je jedzcie, chleby téż poświęcenia jedzcie, które w kosz są włożone, jako mi Pan przykazał, mówiąc: Aaron i synowie jego zjedzą je. [1]
32. A cokolwiek zostanie mięsa i chleba, ogień strawi.
33. Ze drzwi téż przybytku nie wynidziecie przez siedm dni, aż do dnia, którego się wypełni czas poświęcenia waszego: przez siedm dni bowiem kończy się poświęcenie:
34. Jako się i teraz stało, aby się porządek poświęcenia wypełnił.
35. We dnie i w nocy mieszkać będziecie w przybytku, pilnując straży Pańskiéj, abyście nie pomarli; bo mi tak przykazano.
36. I uczynili Aaron i synowie jego wszystkie rzeczy, które mówił Pan przez rękę Mojżeszową.
A gdy przyszedł dzień ósmy, wezwał Mojżesz Aarona i synów jego, i starszych Izraelskich, i rzekł do Aarona:
2. Weźmij z stada cielca za grzech, i barana na całopalenie, obu bez makuły, i ofiaruj je przed Panem.
3. A do synów Izraelowych mówić będziesz: Weźmijcie kozła za grzech, i cielca i baranka, roczne a bez makuły na całopalenie,
4. Wołu i barana na zapokojne: i ofiarujcie je przed Panem, przy ofierze każdego, białą mąkę oliwą zaczynioną ofiarując; dziś bowiem Pan ukaże się wam.
5. Przynieśli tedy wszystko, co rozkazał Mojżesz, do drzwi przybytku: gdzie gdy wszystek lud stał,
6. Rzekł Mojżesz: Ta jest mowa, którą Pan przykazał: Czyńcie, a ukaże się wam chwała jego.
7. I rzekł do Aarona: Przystąp do ołtarza a ofiaruj za grzech twój: ofiaruj całopalenie, a módl się sam za się i za lud! A gdy zabijesz ofiarę ludu, módl się za nim, jako przykazał Pan.
8. I wnet Aaron przystąpiwszy do ołtarza, ofiarował cielca za grzech swój:
9. Którego krew podali mu synowie jego: w któréj omoczywszy palec, dotknął się rogów ołtarzowych, o ostatek wylał u spodku jego.
10. A łój i nereczki i odziedzę wątroby, które są za grzech, spalił na ołtarzu, jako Pan był przykazał Mojżeszowi.
11. A mięso i skórę jego za obozem spalił ogniem.
12. Ofiarował i ofiarę całopalenia, i podali mu synowie jego krew jéj, którą wylał wkoło ołtarza,
13. Samę téż ofiarę zrąbawszy w sztuki, z głową i z każdym członkiem podali. Co on wszystko na ołtarzu ogniem spalił,
14. Wypłókawszy pierwéj w wodzie jelita i nogi.
15. A za grzech ludu ofiarując zabił kozła: a oczyściwszy ołtarz,
16. Uczynił całopalenie,
17. Przydawszy w ofierze mokre ofiary, które pospołu ofiarują, i paląc je na ołtarzu oprócz obrzędów całopalenia porannego,
18. Ofiarował i wołu i barana, ofiary zapokojne ludu: i podali mu synowie jego krew, którą wylał na ołtarz wokoło.
19. A łój wołowy i ogon barani i nereczki z tłustością ich, i odziedzkę wątroby,
20. Włożyli na mostki. A gdy się spaliły łoje na ołtarzu,
21. Mostki ich i łopatki prawe oddzielił Aaron podnosząc przed Panem, jako był rozkazał Mojżesz.
22. A wyciągnąwszy rękę do ludu,
- ↑ Exod. 29, 32. Niż. 29, 9. ( Błąd w druku; rozdział o takim numerze w Księdze Kapłańskiej nie istnieje)