Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0162

Ta strona została uwierzytelniona.

Rzekł Balaam, syn Beor, rzekł człowiek, którego oko jest zatkane:

4.Rzekł słuchacz powieści Bożych, który widzenie Wszechmogącego widział, który upada, i tak się otwierają oczy jego:

5.Jako piękne przybytki twoje, Jakóbie, i namioty twoje, Izraelu!

6.Jako niżyny gaiste, jako sady przy rzekach wilgotne, jako namioty, które postawił Pan, jako cedry przy wodach.

7.Popłynie woda z wiadra jego, a nasienie jego będzie w wody wielkie. Będzie wzięt dla Agaga król jego, i odjęte będzie królestwo jego.

8.Bóg wywiódł go z Egiptu, którego moc podobna jest rynocerotowéj: pożrą narody, nieprzyjaciele jego, a kości ich połamią i podziurawią strzałami.

9.Położywszy się spał jako lew, i jako lwica, któréj żaden obudzić nie będzie śmiał. Któryć będzie błogosławił, będzie i sam błogosławiony: kto będzie złorzeczył, w złorzeczeństwie poczytan będzie.

10.I rozgniewawszy się Balak na Balaama, klasnąwszy rękoma mówił: Na złorzeczenie nieprzyjaciołom moim przyzwałem cię: którym przeciwnym obyczajem błogosławiłeś po trzecie.

11.Wróć się na miejsce twoje. Postanowiłem wprawdzie, uczcić cię znamienicie, ale cię Pan zbawił nagotowanéj czci.

12.Odpowiedział Balaam do Balaka: Azam posłom twoim, któreś do mnie posłał, nie mówił:

13.By mi dał Balak pełen dom swój śrebra i złota, nie mogę przestąpić słowa Pana, Boga mego, abym co dobrego albo złego miał mówić z serca swego: ale cokolwiek Pan rzecze, to mówić będę.

14.Wszakże wracając się do ludu mego, dam radę, co twój lud uczyni temu ludowi czasu ostatecznego.

15.Wziąwszy tedy przypowieść znowu mówił: Rzekł Balaam, syn Beor, rzekł człowiek, którego oko jest zatkane:

16.Rzekł słuchacz powieści Bożych, który zna naukę Najwyższego, i widzenia Wszechmocnego widzi, który upadając ma oczy otworzone.

17.Ujrzę go, ale nie teraz: oglądam go, ale nie zbliska. Wznidzie gwiazda z Jakóba, i powstanie laska z Izraela i pobije książęta Moab, i spustoszy wszystkie syny Seth. [1]

18.I będzie Idumea dzierżawa jego: dziedzictwo Seir dostanie się nieprzyjaciołom jego; lecz Izrael mężnie sobie będzie poczynał.

19.Z Jakóba będzie, któryby panował, i wytracił ostatki miasta.

20.A gdy ujrzał Amaleka, wziąwszy przypowieść rzekł: Początek narodów Amalek, którego ostatki zagubione będą.

21.Ujrzał téż Cynejczyka, i wziąwszy przypowieść rzekł: Mocneć wprawdzie jest mieszkanie twoje, ale choćbyś położył na skale gniazdo twe,

22.A byłbyś wybrany z narodu Cynowego, pókiż będziesz mógł wytrwać? Assur cię bowiem poima.

23.I wziąwszy przypowieść zasię mówił: Ach, kto będzie żyw, gdy to Bóg uczyni?

24.Przypłyną w galerach ze Włoch, zwyciężą Assyryjczyki, i zburzą Hebrejczyki, a na ostatek i sami zginą. [2]

25.I wstał Balaam, i wrócił się na miejsce swoje: Balak się téż drogą, którą był przyjechał, wrócił.


ROZDZIAŁ XXV.
Izrael się splugawil córkami Madyańskiemi, dlaczego Pan książęta kazał zwiesić ku słońcu. Phinees odzierżał kapłaństwo wieczne, przeto że zabił Zambrego i Kozbę na nierządzie.

A Izrael mieszkał na ten czas w Setym, i cudzołożył lud z córkami Moab,

2.Które wezwały ich na ofiary swoje: a oni jedli i kłaniali się bogom ich.

3.I poświęcony jest Izrael Beelphegorowi: a rozgniewawszy się Pan, [3]

4.Rzekł do Mojżesza: Weźmij wszystkie książęta ludu, a powieś je przeciw słońcu na szubienicach, aby się odwrócił gniew mój od Izraela. [4]

5.I rzekł Mojżesz do sędziów

  1. Mat. 2, 2.
  2. Deut. 11, 13.
  3. Jos. 22, 17.
  4. Deut. 4, 3.