Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0195

Ta strona została uwierzytelniona.


10.I uczynisz, cokolwiek ci powiedzą przełożeni miejsca, które obrał Pan, i nauczą cię [1]

11.Według zakonu jego: i będziesz zdania ich naśladował: ani ustąpisz ni w prawo ni w lewo.

12.A ktoby hardym był, nie chcąc być posłusznym rozkazaniu kapłana, który na on czas służy Panu, Bogu twemu, i dekretu sędziego, umrze on człowiek, i odejmiesz złe z Izraela.

13.A wszystek lud usłyszawszy będzie się bał, aby się potem żaden pychą nie nadymał.

14.Gdy wnidziesz do ziemie, którąć da Pan, Bóg twój, a posiędziesz ją, i będziesz mieszkał w niéj, i rzeczesz: Postanowię nad sobą króla, jako mają wszystkie narody okoliczne:

15.Postanowisz tego, którego Pan, Bóg twój, obierze z liczby braciéj twojéj: nie będziesz mógł innego narodu człowieka królem uczynić, któryby nie był brat twój.

16.A gdy będzie postanowiony, nie będzie chował wiele koni, ani zasię wprowadzi ludu do Egiptu, liczbą jazdy zmocniony: zwłaszcza iż wam Pan przykazał, abyście się żadną miarą tąż drogą więcéj nie wracali.

17.Nie będzie miał siła żon, któreby przyłudziły serce jego, ani śrebra ani złota niezmierne wagi.

18.Ale gdy usiędzie na stolicy królestwa swego, wypisze sobie powtórzenie prawa zakonu tego na księgach, wziąwszy exemplarz od kapłanów pokolenia Lewitskiego.

19.I będzie miał z sobą, i będzie je czytał po wszystkie dni żywota swego, aby się uczył bać Pana, Boga swego, i strzedz słów i Ceremonii jego, które w zakonie są przykazane.

20.A niech się nie podnosi serce jego w pychę nad bracią swą, ani się uchyla na prawą albo na lewą stronę, aby długi czas królował on sam i synowie jego nad Izraelem.


ROZDZIAŁ XVIII.
Kapłanom i Lewitom miasto dziedzictwa dane są ofiary: o proroku prawdziwym i fałesznym.

Nie będą mieć kapłani i Lewitowie, i wszyscy, którzy z tegóż pokolenia są, części i dziedzictwa z innym Izraelem; bo ofiary Pańskie i obiaty jego jeść będą. [2]

2.I nic inszego nie wezmą z osiadłości braciéj swojéj; bo Pan jest ich dziedzictwo, jako im powiedział.

3.Ten będzie sąd kapłanów od ludu i od tych, którzy przynoszą ofiary: chocia wołu, chocia owcę ofiarują, dadzą kapłanowi łopatkę i kałdun: [3]

4.Pierwociny zboża, wina i oliwy i część wełny z strzyżenia owiec.

5.Jego bowiem obrał Pan, Bóg twój, ze wszech pokoleń twoich, aby stał i służył imieniowi Pańskiemu sam i synowie jego na wieki.

6.Jeźli wynidzie Lewit z jednego miast twoich, ze wszystkiego Izraela, w którem mieszka, a będzie chciał iść pragnąc miejsca, które Pan obrał:

7.Będzie służył w imię Pana, Boga swego, jako i wszyscy bracia jego Lewitowie, którzy stać będą na on czas przed Panem.

8.Część pokarmów weźmie téż, którą i inni: oprócz tego, co w mieście jego z ojcowskiego spadku jemu należy.

9.Gdy wnidziesz do ziemie, którąć da Pan, Bóg twój, strzeż się, abyś nie chciał naśladować brzydliwości onych narodów.

10.Ani się niech nie najduje w tobie, któryby oczyszczał syna swego albo córkę, przewodząc przez ogień: albo któryby się radził praktykarzów, i wierzył snom i wróżkom, i ani niech nie będzie guślarz, [4]

11.Ani czarownik, ani ktoby się duchów złych radził, ani wieszczków, albo się od umarłych prawdy dowiadował, [5]

12.Tem bowiem wszystkiem brzydzi się Pan, i dla takich złości wygubi je Pan na wejście twoje.

13.Doskonałym będziesz i bez zmazy z Panem, Bogiem twoim.

14.Narody te, których ziemię posiędziesz, wieszczków i praktykarzów słuchają: ty zasię inaczéj jesteś od Pana, Boga twego, nauczony.

15.Proroka z narodu twego i z braciéj twojéj jako mnie, wzbudzi tobie Pan, Bóg twój: tego słuchać będziesz,

16.Jakoś żądał u Pana, Boga

  1. 1.Paral. 19, 10. (Przypis własny Wikiźródeł Przypis nieadekwatny, prawdopodobnie błąd.)
  2. Num. 18, 20. 1.Cor. 9, 13.
  3. Num. 18, 20.
  4. Lev. 20, 27.
  5. 1.Reg. 28, 7.