zbudowali przy Jordanie ołtarz niezmiernie wielki.
11. Co gdy usłyszeli synowie Izraelowi, i do nich odnieśli pewni powiadacze, że synowie Ruben i Gad i pół pokolenia Manasse zbudowali ołtarz w ziemi Chananejskiéj, na pagórkach Jordanowych, przeciwko synom Izraelowym:
12. Zeszli się wszyscy do Sylo, aby ciągnęli i walczyli przeciwko im.
13. A w tym czasie posłali do nich do ziemie Galaad Phineesa, syna Eleazara kapłana,
14. I dziesięć książąt z nim, po jednemu z każdego pokolenia.
15. Którzy przyszli do synów Ruben i Gad i połowice pokolenia Manasse do ziemie Galaad i rzekli do nich:
16. To rozkazuje wszystek lud Pański: Cóż to jest za przestępstwo? Czemuście opuścili Pana, Boga Izraelskiego, zbudowawszy ołtarz świętokradzki, a od służby jego odstąpiwszy?
17. Czy mało na tem macie, żeście zgrzeszyli w Beelphegor, i aż do dzisiejszego dnia zmaza tego grzechu na nas trwa, i siła z ludu upadło. [1]
18. A wyście dziś opuścili Pana, a jutro na wszystkiego Izraela gniew jego srożyć się będzie.
19. Jeźli rozumiecie, że nieczysta jest ziemia osiadłości waszéj, przeprowadźcież się do ziemie, w któréj jest przybytek Pański, a mieszkajcie między nami: tylko żebyście od Pana i od naszéj społeczności nie odstąpili, zbudowawszy ołtarz mimo ołtarz Pana, Boga naszego.
20. Izali Achan, syn Zare, nie przestąpił przykazanie Pańskie, i na wszystek lud Izraelski gniew jego przypadł? A on był jeden człowiek, a bodaj był sam zginął w grzechu swoim.
21. I odpowiedzieli synowie Ruben i Gad i pół pokolenia Manasse książętom poselstwa Izraelskiego:
22. Najmocniejszy Bóg Pan, Najmocniejszy Bóg Pan sam wie, i Izrael pospołu zrozumie: jeźli przestępstwa umysłem ten ołtarześmy zbudowali, niechaj nas nie strzeże, ale nas niechaj skarze teraz:
23. I jeźliśmy go tem sercem uczynili, abyśmy całopalenia i obiaty i ofiary zapokojne nań kładli, on niechaj szuka i sądzi.
24. A nie raczéj z téj myśli i namowy, żeśmy mówili: Jutro rzeką synowie wasi synom naszym: Cóż wam i Panu, Bogu Izraelskiemu?
25. Granicę położył Pan między nami i wami, o synowie Ruben i synowie Gad, Jordan rzekę: a przetóż nie macie części w Panie. A za tą przyczyną synowie wasi odwrócą syny nasze od bojaźni Pańskiéj. Zdało się nam tedy lepiéj,
26. I rzekliśmy: Zbudujmy sobie ołtarz nie na całopalenia, ani na ofiarowanie ofiar,
27. Ale na świadectwo między nami i wami i dziećmi naszemi a potomstwem waszem, abyśmy służyli Panu, a mieli prawo ofiarować i całopalenia i obiaty i zapokojne ofiary: a żadną miarą nie mówili jutro synowie wasi synom naszym: Nie macie wy cząstki w Panie.
28. A jeźliby chcieli mówić, odpowiedzą im: Oto ołtarz Pański, który uczynili ojcowie nasi, nie na całopalenia, ani na ofiarę, ale na świadectwo nasze i wasze.
29. Boże nas uchowaj tego grzechu, żebyśmy odstąpili od Pana, i opuścili ślady jego, zbudowawszy ołtarz na całopalenia i obiaty i na ofiarowanie ofiar, oprócz ołtarza Pana, Boga naszego, który zbudowano przed przybytkiem jego.
30. Co usłyszawszy Phinees kapłan i książęta poselstwa Izraelowego, którzy z nim byli, ubłagali się: a słowa synów Ruben i Gad i pół pokolenia Manasse bardzo wdzięcznie przyjęli.
31. I rzekł Phinees, syn Eleazara, kapłan do nich: Teraześmy doznali, że jest Pan z nami, ponieważeście wolni od tego przestępstwa i wybawiliście syny Izraelowe z ręki Pańskiéj.
32. I wrócił się z książęty od synów Ruben i Gad, z ziemie Galaad z granic Chananejskich, do synów Izraelowych, i dał im sprawę.
33. I podobała się mowa wszystkim, którzy słyszeli. I chwalili Boga
