37. Gedor téż i Ahio i Zacharyasz i Macelloth.
38. Macelloth zrodził Samaan: ci mieszkali naprzeciwko braci swéj w Jeruzalem, z bracią swą.
39. A Ner zrodził Cys, a Cys zrodził Saula, a Saul zrodził Jonathana i Melchisua i Abinadab i Esbaal.
40. A syn Jonathanów Merybbaal: a Merybbaal zrodził Micha.
41. Synowie zaś Micha: Phithon i Melech i Tharaa i Ahaz.
42. Ahaz lepak zrodził Jarę, a Jara zrodził Alamath i Asmoth i Zamry: a Zamry zrodził Mosę.
43. Mosa lepak zrodził Banaa, którego syn Raphaja zrodził Elasa, z którego poszedł Asel.
44. A Asel miał sześci synów temi imiony: Ezrykam, Bokru, Ismael, Sarya, Obdya i Hanan. Ci są synowie Asel.
A Philistynowie walczyli przeciw Izrael, i uciekli mężowie Izraelscy przed Philistyny i polegli zranieni na górze Gelboe. [1]
2. A gdy się przybliżali Philistynowie goniąc Saula i syny jego, zabili Jonathana i Abinadaba i Melchisua, syny Saulowe.
3. I zmocniła się bitwa przeciw Saul, i naleźli go strzelcy i zranili strzałami.
4. I rzekł Saul do giermka swego: Dobądź miecza twego a zabij mię, aby snadź nie przyszli ci nieobrzezańcy a nie śmiali się ze mnie. A giermek jego uczynić tego nie chciał, bojaźnią przestraszony: a tak porwał miecz Saul i padł nań.
5. Co ujrzawszy giermek jego, to jest, że umarł Saul, padł téż sam na swój miecz i umarł.
6. A tak zginął Saul i trzéj synowie jego, i wszystek dom jego zaraz upadł.
7. Co gdy ujrzeli mężowie Izraelscy, którzy mieszkali na polach, pouciekali: a po śmierci Saulowéj i synów jego opuścili miasta swe i rozpierzchnęli się tam i sam: i przyszli Philistynowie i mieszkali w nich.
8. A drugiego dnia zwłócząc Philistynowie łupy z pobitych, naleźli Saula i syny jego, leżące na górze Gelboe.
9. I zewlókłszy go i głowę mu uciąwszy i zbroję zdjąwszy, posłali do ziemie swéj, aby go obnoszono i okazowano zborom bałwańskim i ludziom.
10. A zbroję jego poświęcili we zborze boga swego, a głowę zawiesili we zborze Dagon.
11. Co gdy usłyszeli mężowie Jabes Galaad, to jest, wszystko, co byli Philistynowie nad Saulem uczynili,
12. Wstał każdy z mężów mocnych i wzięli ciała Saulowe i synów jego i przynieśli je do Jabes i pogrzebli kości ich pod dębem, który był w Jabes, i pościli siedm dni.
13. A tak umarł Saul dla nieprawości swoich, przeto iż przestąpił przykazanie Pańskie, które był przykazał, a nie zachował go, ale nad to jeszcze radził się Pythonki:
14. A nie miał nadzieje w Panu: Dlaczego zabił go i przeniósł królestwo jego do Dawida, syna Isai.
Zebrał się tedy wszystek Izrael do Dawida w Hebron, mówiąc: Jesteśmy kość twoja i ciało twoje. [2]
2. Wczoraj téż i dziś trzeci dzień, gdy jeszcze królował Saul, tyś był, któryś wywodził i wwodził Izraela; bo tobie rzekł Pan, Bóg twój: Ty będziesz pasł lud mój Izraelski i ty będziesz książęciem nad nim.
3. Przyszli tedy wszyscy starsi Izraelscy do króla do Hebron. I uczynił z nimi Dawid przymierze przed Panem: i pomazali go za króla nad Izraelem według słowa Pańskiego, które powiedział w ręce Samuela.
4. Jechał téż Dawid i wszystek Izrael do Jeruzalem, to jest Jebus, gdzie byli Jebuzejczycy obywatele ziemie.
5. I mówili, którzy mieszkali w Jebus, do Dawida: Nie wnidziesz sam. Ale Dawid wziął zamek Syon, który jest miastem Dawidowem.
6. I rzekł: Każdy, ktoby najpierwéj
