się do Dawida na pomoc jemu, aż wielki poczet był, jako wojsko Boże.
23. Ta téż jest liczba przedniejszych wojska, którzy przyszli do Dawida, gdy był w Hebron, aby przenieśli królestwo Saulowe do niego, według słowa Pańskiego.
24. Synów Juda noszących tarcze i kopije, sześć tysięcy i ośmset, gotowych ku potrzebie.
25. Z synów Symeon, mężów mocnych ku bitwie, siedm tysięcy i sto.
26. Z synów Lewi, cztery tysiące i sześćset.
27. Jojada téż, książę z pokolenia Aaron, a z nim trzy tysiące i siedmset.
28. Sadok téż, młodzieniec osobliwy, i dom ojca jego, książąt dwadzieścia i dwoje.
29. A z synów Benjamin, bratów Saulowych, trzy tysiące; bo wielka część ich jeszcze naśladowała domu Saulowego.
30. A z synów Ephraim, dwadzieścia tysięcy i ośmset, siłą dużych mężów, sławnych w rodziech ich.
31. A z połowice pokolenia Manasse, ośmnaście tysięcy, którzy każdy wedle imion swych przyjechali, aby Dawida królem uczynili.
32. Z synów téż Issachar, mężowie umiejętni, którzy znali każde czasy ku rozkazowaniu, coby czynić miał Izrael, książąt dwieście: a wszystek ostatek pokolenia rady ich naśladował.
33. A z Zabulon, którzy wychodzili na wojnę, i stawali w szyku opatrzeni orężem wojennym, pięćdziesiąt tysięcy przyszli na pomoc, z sercem nie dwoistem.
34. A z Nephthali książąt tysiąc, a z nimi uzbrojeni tarczą i kopiją trzydzieści i siedm tysięcy.
35. Z Dan téż gotowi ku bitwie dwadzieścia ośm tysięcy i sześćset.
36. A z Aser wychodzących na wojnę i na czele wyzywających czterdzieści tysięcy.
37. A z Za-Jordania z synów Ruben i z Gad i z połowice pokolenia Manasse, opatrzonych orężem wojennym, sto i dwadzieścia tysięcy.
38. Ci wszyscy mężowie waleczni, sprawni ku bitwie, sercem statecznem przyszli do Hebron, aby uczynili królem Dawida nad wszystkim Izraelem: lecz i wszyscy inni z Izraela jednego serca byli, aby Dawid był królem.
39. I byli tam u Dawida trzy dni, jedząc i pijąc; bo im byli nagotowali bracia ich.
40. Lecz i którzy blisko ich byli aż do Issachar i Zabulon i Nephthali, przynosili chleb na oślech i na wielbłądziech i na mulech i na wolech ku jedzeniu: mąkę, figi, rózynki, wino, oliwę, woły i barany wielkim dostatkiem; bo była radość w Izraelu.
A Dawid wszedł w radę z hetmany i z rotmistrzami i ze wszystkimi książęty.
2. I rzekł do wszystkiego zgromadzenia Izraelskiego: Jeźli się wam podoba, a jeźli od Pana, Boga naszego, pochodzi mowa, którą mówię, roześlijmy do braci naszéj innéj po wszystkich krainach Izraelskich i do kapłanów i Lewitów, którzy mieszkają po przedmieściach miejskich, aby się do nas zgromadzili:
3. I żebyśmy przeprowadzili skrzynię Boga naszego do nas; bośmy jéj nie szukali za dni Saulowych.
4. I odpowiedziało wszystko zgromadzenie, aby się tak stało; bo się mowa wszystkiemu ludowi była podobała.
5. Zgromadził tedy Dawid wszystkiego Izraela od Syhor Egipskiego, aż gdy wnidziesz do Emath, aby przyprowadził skrzynię Bożą z Karyathyarym. [1]
6. I wstąpił Dawid i wszystek lud Izraelski na pagórek Karyathyarym, który jest w Juda, aby ztamtąd przyniósł skrzynię Pana Boga, siedzącego nad Cherubim, gdzie wzywano jest imię jego.
7. I wstawili skrzynię Bożą na wóz nowy z domu Abinadab: a Oza i brat jego prowadzili wóz.
8. Lecz Dawid i wszystek lud Izraelski grali przed Bogiem ze wszystkiéj mocy w pieśniach i w cytrach, w arfach i bębnach i cymbałach i trąbach.
