9. A gdy przyszli na plac Chidon, ściągnął Oza rękę swą, aby zadzierżał skrzynię; bo wół skacząc trochę nachylił ją był.
10. Rozgniewał się tedy Pan na Ozę i zabił go dlatego, iż się dotknął skrzynie: i umarł tam przed Panem.
11. I zafrasował się Dawid, przeto że Pan rozdzielił Ozę: i nazwał ono miejsce Rozdzielenie Ozy aż do dnia tego.
12. I ulękł się Boga na on czas, mówiąc: Jakóż mogę do siebie wprowadzić skrzynię Bożą?
13. I dla téj przyczyny nie przywiózł jéj do siebie, to jest, do miasta Dawid, ale obrócił do domu Obededom, Gethejczyka.
14. Mieszkała tedy skrzynia Boża w domu Obededom trzy miesiące. I błogosławił Pan domowi jego i wszystkiemu, co miał.
Posłał téż Hiram, król Tyrski, posły do Dawida i drzewa cedrowe i rzemieślniki około ścian i drzewa, żeby mu dom budowali. [1]
2. I poznał Dawid, iż go Pan utwierdził królem nad Izraelem, a iż królestwo jego było wywyższone nad ludem jego Izraelskim.
3. Pojął téż Dawid drugie żony w Jeruzalem i zrodził syny i córki. [2]
4. A te imiona tych, którzy się mu urodzili w Jeruzalem: Samua i Sobad, Nathan i Salomon,
5. Jebahar i Elisua i Eliphaleth,
6. Noga téż i Napheg i Japhia,
7. Elisama i Baaliada i Elipheleth.
8. A usłyszawszy Philistynowie, że pomazano Dawida królem nad wszystkim Izraelem, wyciągnęli wszyscy, aby go szukali. Co gdy usłyszał Dawid, wyszedł przeciwko nim. [3]
9. Lecz Philistynowie przyciągnąwszy, rozpostarli się w dolinie Raphaim.
10. I radził się Dawid Pana, mówiąc: Mamli iść na Philistyny, a podaszli je w ręce moję? I odpowiedział mu Pan: Idź, a dam je w rękę twoję.
11. A gdy oni ciągnęli do Baalpharasym, poraził je tam Dawid, i rzekł: Rozerwał Bóg nieprzyjacioły moje przez rękę moję, jako się rozrywają wody: i dlatego nazwano imię miejsca onego Baalpharasym.
12. I zostawili tam bogi swe, które Dawid kazał popalić.
13. Drugi raz téż przypadli Philistynowie i rozpostarli się w dolinie.
14. I radził się zaś Dawid Boga, i rzekł mu Bóg: Nie ciągnij za nimi, odjedź od nich, i pociągniesz przeciwko nim naprzeciwko gruszkom.
15. A gdy usłyszysz szum idącego po wierzchu gruszek, tedy wynidziesz ku bitwie; bo wyszedł Bóg przed tobą, aby poraził wojska Philistyńskie.
16. Uczynił tedy Dawid, jako mu był Bóg rozkazał, i poraził wojska Philistyńskie od Gabaon aż do Gazer.
17. I rozsławiło się imię Dawidowe po wszystkich krainach, a Pan dał strach jego na wszystkie narody.
Pobudował téż sobie domy w mieście Dawidowem, i zbudował miejsce skrzyni Bożéj i rozbił jéj namiot.
2. Tedy rzekł Dawid: Nie godzi się, żeby lada kto nosił skrzynię Bożą jedno Lewitowie, które obrał Pan, aby ją nosili i służyli mu aż na wieki.
3. I zebrał wszystek lud Izraelski do Jeruzalem, aby przyniesiono skrzynię Bożą na miejsce swe, które jéj był nagotował.
4. Syny téż Aaronowe i Lewity.
5. Z synów Kaath Uryel był książęciem, a braci jego sto dwadzieścia.
6. Z synów Merary: Asaja książęciem, a braci jego sto dwadzieścia.
7. Z synów Gerson: Joel książęciem, a braci jego sto trzydzieści.
8. Z synów Elisaphan: Semejas książęciem, a braci jego dwieście.
9. Z synów Hebron: Eliel książęciem, a braci jego ośmdziesiąt.
