7. Wy tedy umocnijcie się, a niechaj nie mdleją ręce wasze; bo będzie zapłata uczynkowi waszemu.
8. Co gdy usłyszał Asa, to jest, słowa i proroctwo Azaryasza, syna Obed proroka, umocnion jest, i zniósł bałwany ze wszystkiéj ziemie Juda i z Benjamin i z miast, które był pobrał, góry Ephraim, i poświęcił ołtarz Pański, który był przed przysionkiem Pańskim.
9. I zebrał wszystkiego Judę i Benjamina i przychodnie z nimi z Ephraima i z Manasse i z Symeon; bo ich było wiele z Izraela uciekło do niego, widząc, iż z nim był Pan, Bóg jego.
10. A gdy przyszli do Jeruzalem, miesiąca trzeciego, roku piętnastego królestwa Asa,
11. Ofiarowali Panu dnia onego z łupów i z korzyści, które byli przygnali, wołów siedmset a baranów siedm tysięcy.
12. I wszedł według obyczaju ku potwierdzeniu przymierza, aby szukali Pana, Boga ojców swoich, ze wszystkiego serca i ze wszystkiéj dusze swojéj.
13. A jeźliby kto, prawi, nie szukał Pana, Boga Izraelskiego, niech umrze, od najmniejszego aż do największego, od męża aż do niewiasty.
14. I przysięgli Panu głosem wielkim w radości i w brzmieniu trąb i w głosie kornetów
15. Wszyscy, którzy byli w Juda, z przeklinaniem; bo ze wszystkiego serca swego przysięgli, a ze wszystką wolą szukali go i naleźli: i dał im Pan odpoczynienie wokoło.
16. Ale i Maachę, matkę Asy króla, z wielkiego złożył panowania, przeto że była uczyniła bałwana Pryapa w gaju, którego wszystkiego skruszył, i w sztuki połamawszy spalił u potoka Cedron.
17. A wyżyny zostawione są w Izraelu: a wszakóż serce Asa było doskonałe po wszystkie dni jego.
18. I to, co był poślubił ojciec jego i sam, wniósł do domu Pańskiego, śrebro i złoto i rozmaity sprzęt naczynia.
19. A nie było wojny aż do trzydziestego i piątego roku królestwa Asa.
A roku trzydziestego i szóstego królestwa jego przyciągnął Baasa, król Izraelski, przeciwko Judzie, i murem obtaczał Rama, aby żaden nie mógł przespiecznie wniść i wyniść z królestwa Asa.
2. A tak Asa wyniósł śrebro i złoto z skarbów domu Pańskiego i z skarbów królewskich i posłał do Benadad, króla Syryjskiego, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:
3. Mam z tobą przymierze: Ojciec téż mój z ojcem twym w zgodzie mieszkali: przetom ci posłał śrebro i złoto, abyś złamawszy przymierze, które masz z Baasą, królem Izraelskim, uczynił, aby odjechał odemnie.
4. Czego się wywiedziawszy Benadad, posłał hetmany wojsk swoich do miast Izraelskich, którzy zburzyli Ahion i Dan i Abelmaim i wszystkie miasta Nephthalim murowane.
5. Co gdy usłyszał Baasa, przestał budować Rama i zaniechał roboty swéj.
6. A król Asa wziął wszystkiego Judę, i pobrali kamienie z Rama i drzewo, które był na budowanie zgotował Baasa, i zbudował z nich Gabaa i Maspha.
7. Onego czasu przyszedł Hanani prorok do Asa, króla Judzkiego, i rzekł mu: Iżeś miał ufanie w królu Syryjskim, a nie w Panu, Bogu twoim, dlatego uszło wojsko króla Syryjskiego z ręki twéj.
8. Azaż nie daleko więcéj było Ethyopianów i Libijczyków, w woziech i w jezdnych i w mnóstwie bardzo wielkiem? które, kiedyś uwierzył Panu, podał w ręce twoje.
9. Albowiem oczy Pańskie patrzą na wszystkę ziemię i dodawają mocy tym, którzy weń sercem doskonałem wierzą. A tak głupieś uczynił, i dlatego od tego czasu powstaną przeciwko tobie walki.
10. I rozgniewany Asa na widzącego kazał go wsadzić do więzienia; bo się był o to bardzo rozgniewał: i pobił nie mało ludu na on czas.
