Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0442

Ta strona została uwierzytelniona.


11.A sprawy pierwsze i pośledniejsze Asa napisane są w księgach królów Juda i Izrael.

12.Rozniemógł się téż Asa roku trzydziestego i dziewiątego królestwa swego, na ból nóg bardzo ciężki: a ani w chorobie swéj nie szukał Pana, ale więcéj ufał w nauce lekarskiéj.

13.I zasnął z ojcy swymi, i umarł roku czterdziestego i pierwszego królestwa swego.

14.I pogrzebli go w grobie jego, który był sobie wykopał w mieście Dawidowem: i położyli go na łożu jego pełnem rzeczy wonnych i maści nierządniczych, które były aptekarską robotą sprawione, i spalili nad niem z zbytnią pompą.


ROZDZIAŁ XVII.
Jozaphat króluje, stara się o zamnożenie Zakonu Bożego, uczyciele po ziemi swéj rozesłał, którzy uczyli Zakonu Bożego.

A Jozaphat, syn jego, królował miasto niego i zmocnił się przeciw Izraelowi.

2.I postanowił poczty żołnierzów po wszystkich miastach Juda, które były obtoczone mury. I obronę rozłożył w ziemi Juda i w miastach Ephraim, które był pobrał Asa, ojciec jego.

3.I był Pan z Jozaphatem, iż chodził w drogach Dawida, ojca swego, pierwszych, a nie miał nadzieje w Baalim:

4.Ale w Bogu ojca swego, i postępował w przykazaniach jego a nie wedle grzechów Izraelskich.

5.I utwierdził Pan królestwo w ręce jego, i dał wszystek Juda dary Jozaphatowi, i przyszedł ku niezmiernym bogactwom i ku wielkiéj sławie.

6.A gdy serce jego wzięło śmiałość dla dróg Pańskich, wyżyny téż i gaje zniósł z Juda.

7.A roku trzeciego królestwa swego posłał z książąt swych Benhail, Obadyasza i Zacharyasza i Nathanaela i Micheasza, aby nauczali w mieściech Judzkich.

8.A z nimi Lewity, Semejasza i Nathaniasza i Zabadyasza, Asaela téż i Semiramoth i Jonathana i Adoniasza i Thobiasza i Thobadoniasza, Lewity, i z nimi Elisama i Joram, kapłany:

9.I nauczali lud w Judzie, mając księgi zakonu Pańskiego, i obchodzili wszystkie miasta Judzkie i nauczali lud.

10.Stał się tedy strach Pański na wszystkie królestwa ziem, które były około Juda: ani śmieli walczyć przeciw Jozaphatowi.

11.Ale i Philistynowie przynosili Jozaphatowi dary i dań śrebra. Arabczycy téż przyganiali bydła: baranów siedm tysięcy i siedmset i także wiele kozłów.

12.Urósł tedy Jozaphat i uwielmożony jest aż ku górze: i pobudował w Judzie domy jako wieże i miasta murowane.

13.I wiele dzieł poczynił w mieściech Judzkich: mężowie téż waleczni i duży byli w Jeruzalem.

14.Których ta liczba według domów i familii ich. W Judzie hetmanowie wojska: Ednas, książę, a z nim bardzo dużych mężów trzysta tysięcy.

15.Po tym Johanan, książę, a z nim dwieście i ośmdziesiąt tysięcy.

16.Po tym téż Amazyasz, syn Zechry, poświęcony Panu, a z nim dwieście tysięcy mężów mocnych.

17.Za nim szedł duży na potykanie Eliada, a z nim dzierżących łuk i tarczą dwieście tysięcy.

18.Po tym téż Jozabad, a z nim sto i ośmdziesiąt tysięcy gotowych żołnierzów.

19.Ci wszyscy byli przy ręce królewskiéj, oprócz innych, które był postawił w mieściech murowanych we wszystkim Juda.


ROZDZIAŁ XVIII.
Jozaphat z Achabem, królem Izraelskim, w przyjacielstwo weszli, na wojnę z nim wyjechał do Ramoth Galaad, fałeszni prorocy zwycięstwo, a Micheasz, prorok Boży, porażkę prorokuje, ale Achab według Micheaszowego proroctwa zabit na wojnie.

Był tedy Jozaphat bogaty i sławny bardzo i spowinowacił się z Achabem.

2.A po leciech zjechał do niego do Samaryi: na którego przyjazd nabił Achab baranów i wołów bardzo wiele, jemu i ludowi, który był z nim