szym z Medów, i starostom krain przed sobą.
4. Aby okazał bogactwa chwały królestwa swego i wielkość a chlubę możności swéj, przez długi czas, to jest przez sto i ośmdziesiąt dni.
5. A gdy się dni uczty dokończyły, wezwał wszystkiego ludu, który się nalazł w Susan, od największego aż do najmniejszego: i kazał przez siedm dni ucztę nagotować w wejściu ogrodu i gaju, który królewską ozdobą i ręką był szczepiony.
6. I wisiały po wszystkich stronach opony białe i zielone i hiacyntowe, zawieszone na sznurach bisiorowych i szarłatnych, które były przez kolca kości słoniowéj przewleczone i na słupiech marmurowych zawieszone. Łóżka téż złote i srebrne rozłożone były na tle smaragdowem i marmurowem kamieniem położonem, które dziwną rozmaitością malowanie zdobiło.
7. A którzy byli naproszeni, pili z kubków złotych, i na inszych i inszych naczyniach wnoszono potrawy: wina téż, tak jako wielmożności królewskiéj przystało, dostatkiem a co najlepszego nalewano.
8. A nie był, ktoby niechcących do picia przymuszał: ale jako był król postanowił, przystawując do stołów po jednemu z książąt swoich, aby każdy brał, coby chciał.
9. Wasthi téż królowa sprawiła ucztę na białegłowy na pałacu, gdzie król Aswerus mieszkać był zwykł.
10. A tak dnia siódmego, gdy sobie król podweselił a po zbytniem piciu zagrzał się winem, rozkazał Maumam i Bazatha i Harbona i Bagatha i Abgatha i Zethar i Charchas, siedmi rzezańcom, którzy przed oczyma jego służyli,
11. Aby wwiedli królową Wasthi przed króla, włożywszy na głowę jéj koronę, aby okazał wszystkim ludziom i książętom piękność jéj; bo bardzo piękna była.
12. Która zbraniała się i na królewskie rozkazanie, które był przez rzezańca wskazał, przyjść nie chciała. Przezco król rozgniewany i wielką popędliwością zapalony,
13. Spytał mędrców, którzy według zwyczaju królewskiego zawżdy przy nim byli, i za ich radą wszystko czynił, którzy umieli ustawy i prawa przodków:
14. (A byli pierwsi i najbliżsi Charsena i Sethar i Admatha i Tharsys i Mares i Marsana i Mamuchan, siedm książąt Perskich i Medskich, którzy patrzali na oblicze królewskie, i pierwsi po nim zwykli byli siadać.)
15. Któremu wyrokowi Wasthi królowa podległa, która rozkazania Aswerusa króla, które przez rzezańce wskazał, uczynić nie chciała?
16. I odpowiedział Mamuchan, co król słyszał i książęta: Nie tylko króla obraziła królowa Wasthi, ale i wszystkie narody i książęta, które są po wszystkich ziemiach króla Aswerusa.
17. Bo wynidzie mowa królowéj do wszystkich niewiast, że wzgardzą męże swe i rzeką: Król Aswerus kazał, aby królowa Wasthi wzeszła do niego, a ona nie chciała.
18. I tym przykładem wszystkie żony książąt Perskich i Medskich lekce sobie będą ważyć mężów rozkazania. Przetóż słuszny jest królewski gniew.
19. Jeźlić się podoba, niech wynidzie wyrok od oblicza twego, a niech będzie napisan wedle prawa Persów i Medów, którego się przestępować nie godzi, aby żadną miarą więcéj Wasthi do króla nie wchodziła, ale królestwo jéj insza, która jest lepsza niż ona, otrzymała.
20. A to po wszystkiem państwie, (które jest bardzo szerokie), ziem twoich niech będzie obwołano, i wszystkie żony tak wielkich jako i małych niech wyrządzają cześć małżonkom swoim.
21. Podobała się rada jego królowi i książętom: i uczynił król według rady Mamuchan.
22. I rozesłał listy po wszech ziemiach królestwa swego, aby każdy naród słyszeć i czytać mógł, różnemi języki i pismy, że mężowie są przedniejszymi i starszymi w domiech swoich: i żeby to po wszech narodach obwołano.
