12. I położył ciemność tajnikiem swoim, około niego namiot jego: ciemna woda w obłokach powietrznych.
13. Przed blaskiem w oczach jego rozeszły się obłoki, grad i węgle ogniste.
14. I zagrzmiał Pan z nieba, a Najwyższy swój głos wypuścił: grad i węgle ogniste.
15. I wypuścił strzały swe, i rozproszył je: rozmnożył błyskawice i strwożył je.
16. I okazały się źródła wód, i odkryły się fundamenty okręgu ziemie, od fukania twego, Panie, od tchnienia ducha gniewu twego.
17. Spuścił z wysokości, a wziął mię: i wyjął mię z wód wielkich.
18. Wyrwał mię od nieprzyjaciół moich bardzo mocnych: i od tych, którzy mię w nienawiści mieli; albowiem zmocnili się nademną.
19. Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego: i Pan stał się obrońcą moim.
20. I wywiódł mię na przestrzeństwo: zbawił mię, iż mię chciał.
21. I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj, i według czystości rąk moich odda mi.
22. Albowiemem strzegł dróg Pańskich, anim czynił niezbożnie przeciw Bogu memu.
23. Bo wszystkie sądy jego przed oblicznością moją: a sprawiedliwości jego nie odrzuciłem od siebie.
24. I będę niepokalanym z nim i będę się strzegł od nieprawości mojéj.
25. I odda mi Pan według sprawiedliwości mojéj: i według czystości rąk moich przed oblicznością oczu jego.
26. Z świętym święty będziesz: a z mężem niewinnym niewinny będziesz.
27. I z wybranym wybrany będziesz: a z przewrotnym przewrotny się staniesz.
28. Bo ty lud uniżony zbawisz: a oczy pysznych poniżysz.
29. Bo ty rozświecasz pochodnią moję, Panie: Boże mój, oświeć ciemności moje.
30. Albowiem przez cię będę wyrwan z pokusy: a w Bogu moim przestąpię mur.
31. Bóg mój, niezmazana droga jego: słowa Pańskie ogniem wypławione: obrońcą jest wszystkich mających nadzieję w nim.
32. Bo któż Bogiem oprócz Pana? albo który Bóg oprócz Boga naszego?
33. Bóg, który mię opasał mocą: i położył niepokalaną drogę moję.
34. Który pokrzepił nogi moje jako jelenie, i na wysokich miejscach stanowiąc mię.
35. Który uczy ręce moje do boju: i uczyniłeś, jako łuk miedziany, ramiona moje.
36. I dałeś mi obronę zbawienia twego, a prawica twoja broniła mię: a kaźń twoja poprawiła mię do końca: i nauka twoja, ta mię nauczy.
37. Rozszerzyłeś kroki moje podemną: i nie osłabiały nogi moje.
38. Będę gonił nieprzyjacioły moje, i poimam je: i nie wrócę się, aż ich nie stanie.
39. Połamię je, i nie będą mogli stać: upadną pod nogami memi.
40. I opasałeś mię mocą na wojnę: I przekinąłeś powstające przeciwko mnie, pod mię.
41. I nieprzyjaciół moich podałeś mi tył: i nienawidzące mię potraciłeś.
42. Wołali, a nie był, ktoby je wybawił: do Pana, ani ich wysłuchał.
43. I skruszę je, jako proch przed wiatrem: jako błoto na ulicy wygładzę je.
44. Wyrwiesz mię z przeciwności ludu: postanowisz mię głową narodów.
45. Lud, któregom nie znał, służył mi: na usłyszenie ucha był mi posłuszny.
46. Synowie obcy skłamali mi: synowie obcy zastarzali się i uchramowali z dróg swoich.
47. Żywie Pan, i błogosławiony Bóg mój, i niech będzie podwyższon Bóg zbawienia mego.
48. Boże, który mi dajesz pomsty, i poddajesz pod mię narody:
49. Wybawicielu mój, od nieprzyjaciół moich gniewliwych, i od powstających na mię wywyższysz mię: od męża niesprawiedliwego wyrwiesz mię.
