losów, pióra gołębice pośrebrzone: a tył grzbietu jego żółci się jako złoto.
15. Gdy Niebieski rozsądza króle w nim, będą wybieleni jako śnieg na Selmon.
16. Góra Boża, góra tłusta: góra obfita, góra tłusta.
17. Co się przypatrujecie górom zsiadłym? Góra, na któréj się Bogu podoba mieszkać; albowiem Pan będzie mieszkał na wieki.
18. Wóz Boży dziesiącią tysięcy rozmaity, tysiące weselących się: Pan między nimi na Synai, w świątnicy.
19. Wstąpiłeś na wysokość, poimałeś poimane: nabrałeś darów w ludziach: téż i niewierzące, aby Pan Bóg mieszkał.
20. Błogosławiony Pan na każdy dzień; szczęśliwą uczyni drogę nam Bóg zbawienia naszego.
21. Bóg nasz Bogiem zbawiającym: i Pańskie, Pańskie wyjście z śmierci.
22. Wszakże Bóg potłucze głowy nieprzyjaciół swoich: wierzch włosu, którzy chodzą w występkach swoich.
23. Rzekł Pan: Nawrócę z Bazan: nawrócę w głębokość morską.
24. Aby się omoczyła noga twoja we krwi: i język psów twoich z nieprzyjaciół w téjże.
25. Widzieli postępowania twoje, Boże, postępowania Boga mego, króla mojego, który jest w świątnicy.
26. Uprzedzili książęta złączeni z śpiewającymi, w pośrodku młodziuchnych bębenniczek.
27. W kościele błogosławcie Bogu, Panu z źródeł Izraelskich.
28. Tam Benjamin młodziuchny, w zachwyceniu myśli: książęta Juda, wodzowie ich: książęta Zabulon i książęta Nephthali.
29. Przykaż, Boże, mocy twojéj: umocnij to, Boże, coś w nas sprawił.
30. Od kościoła twego w Jeruzalem tobie królowie ofiarują dary.
31. Pogrom zwierzę trzcinne: zgromadzenie byków między krowami narodów: aby wypchnęli te, którzy są doświadczeni jako śrebro: rozprósz narody, które wojen chcą.
32. Przyjdą posłowie z Egiptu: Murzyńska ziemia uprzedzi z rękami swemi do Boga.
33. Królestwa ziemskie, śpiewajcie Bogu, grajcie Panu.
34. Grajcie Bogu, który wstąpił na niebo nad nieby, na wschód słońca: oto da głosowi swemu głos mocy.
35. Dajcie chwałę Bogu nad Izraelem: wielmożność jego, a moc jego w obłokach.
36. Dziwny Bóg w świętych swoich, Bóg Izraelski: ten da moc i siłę ludowi swemu, błogosławiony Bóg.
1. Na koniec, za te, którzy będą odmienieni, Dawidowi.
2. Wybaw mię, Boże; boć weszły wody aż do duszy mojéj.
3. Ulgnąłem w błocie głębokości, i dna niemasz: przyszedłem na głębokość morską: a nawałność mię ponurzyła.
4. Spracowałem się wołając, ochrapiało gardło moje: ustały oczy moje, gdy mam nadzieję w Bogu moim.
5. Rozmnożyli się nad włosy głowy mojéj, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny: zmocnili się, którzy mię niesprawiedliwie prześladowali, nieprzyjaciele moi: czegom nie wydarł, tedym płacił.
6. Boże, ty znasz głupstwo moje: a występki moje nie są tobie tajne.
7. Niech nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy cię oczekiwają, Panie, Panie zastępów: niech nie będą pohańbieni dla mnie, którzy cię szukają, Boże Izraelski.
8. Bom dla ciebie znaszał urąganie: zelżywość okrywała oblicze moje.
9. Stałem się obcym braciéj mojéj, i cudzoziemcem synom matki mojéj.
10. Bo mię zawisna miłość domu twego gryzła: a urągania urągających tobie spadły na mię. [1]
11. I okryłem w poście duszę moję, i stało mi się urąganiem.
12. I oblokłem miasto szaty włosień: i stałem się im przypowieścią.
13. Mówili przeciwko mnie, którzy siedzieli w bramie: i śpiewali przeciw mnie, którzy pili wino.
14. Ale ja modlitwę moję do ciebie,
