15. A ty, Panie, Bóg litościwy i miłościwy, cierpliwy i wielce miłosierny i prawdziwy:
16. Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną: daj panowanie twoje słudze twemu, a zbaw syna służebnice twojéj.
17. Uczyń zemną znak ku dobremu, aby ujrzeli ci, którzy mię nienawidzą, a byli zawstydzeni, iżeś ty. Panie, ratował mię, i pocieszyłeś mię.
1. Synom Kore, Psalm pienia.
Fundamenty jego na górach świętych.
2. Miłuje Pan bramy Syon nade wszystkie przybytki Jakób.
3. Sławne rzeczy powiedziano o tobie, miasto Boże.
4. Wspomnię na Rahab, i na Babilon, którzy mię znają: oto cudzoziemcy i Tyr i lud Murzyński, ci tam byli.
5. Izali Syonowi mówić nie będą: Człowiek i człowiek narodził się w nim: a sam je Najwyższy ugruntował.
6. Pan wypowie w pismach narodów i książąt tych, którzy w nim byli.
7. Jako weselących się wszystkich mieszkanie jest w tobie.
1. Pienie Psalmu, synom Kore, na koniec, na Maelecie, ku odpowiadaniu, wyrozumienia Emana Esrahity.
2. Panie, Boże zbawienia mego, we dniem wołał i w nocy przed tobą.
3. Niechaj modlitwa moja przyjdzie przed obliczność twoję: nakłoń ucha twego ku prośbie mojéj.
4. Albowiem dusza moja napełniona jest złem: a żywot mój przybliżył się do piekła.
5. Poczytano mię z stępującymi do dołu; stałem się jako człowiek bez pomocy.
6. Między umarłymi wolny: jako zranieni, którzy śpią w grobiech, na które więcéj nie pamiętasz: i oni z ręki twéj wyrzuceni są.
7. Wsadzili mię w dół głębszy, do ciemności i do cienia śmierci.
8. Zmocnił się gniew twój nademną, i przywiodłeś na mię wszystkie nawałności twoje.
9. Oddaliłeś odemnie znajome moje: uczynili mię obrzydzeniem sobie: jestem podan, i nie wychodziłem.
10. Oczy moje zemdlały dla nędze: wołałem ku tobie, Panie, cały dzień; wyciągałem do ciebie ręce moje.
11. Izali umarłym cuda czynić będziesz? albo lekarze wskrzeszą, i wyznawać ci będą?
12. Izali kto w grobie będzie opowiadał miłosierdzie twoje, i prawdę twoję w zginieniu?
13. Izali poznane będą w ciemnościach cuda twoje, a sprawiedliwość twoja w ziemi zapamiętania?
14. A jam, Panie, wołał ku tobie: a modlitwa moja uprzedzi cię rano.
15. Przeczże, Panie, odrzucasz modlitwę moję, odwracasz oblicze twe odemnie?
16. Jamci jest ubogi, i w pracach od młodości mojéj; a będąc wywyższony, jestem poniżony i zatrwożony.
17. Na mię się przeniosły gniewy twoje: a strachy twoje zatrwożyły mię.
18. Ogarnęły mię cały dzień jako woda, obtoczyły mię społem.
19. Oddaliłeś odemnie przyjaciela i bliskiego, i znajome moje dla nędze.
1. Wyrozumienia Ethana Esrahitskiego.
2. Miłosierdzia Pańskie na wieki wyśpiewywać będę: od narodu do narodu prawdę twoje usty memi opowiadać będę.
3. Albowiemeś mówił: Miłosierdzie wieczne zbudowane będzie na niebiesiech; prawda twoja będzie w nich zgotowana.
4. Postanowiłem Testament mój wybranym moim; przysiągłem Dawidowi, słudze memu: