5. Że aż na wieki zgotuję nasienie twoje i zbuduję od rodzaju do rodzaju stolicę twoję.
6. Będą wyznawać niebiosa cuda twoje, Panie, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
7. Albowiem któż na obłokach Panu zrównany będzie? podobny będzie Bogu między syny bożymi?
8. Bóg, który jest wielbion w radzie świętych: wielki i straszliwy nade wszystkie, którzy są około niego.
9. Panie, Boże zaztępów, któż podobien tobie? możnyś jest, Panie, a prawda twoja około ciebie.
10. Ty panujesz nad mocą morską: a wzruszenie nawałności jego ty uśmierzasz.
11. Tyś poniżył pysznego, jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjacioły twoje.
12. Twojeć są niebiosa, i twoja téż jest ziemia: tyś ugruntował okrąg ziemie i napełnienie jéj.
13. Tyś stworzył północną stronę i morze: Tabor i Hermon w imieniu twem radować się będą.
14. Twoje ramię z mocą: niech się zmocni ręka twoja, i niech się wyniesie prawica twoja.
15. Sprawiedliwość i sąd przygotowanie stolice twojéj: miłosierdzie i prawda uprzedzą oblicze twoje.
16. Błogosławiony lud, który umie wesołe śpiewanie: Panie, chodzić będą w jasności oblicza twego.
17. A w imieniu twojem będą się weselić cały dzień: i w sprawiedliwości twojéj będą podwyższeni.
18. Albowiem ty jesteś chwała mocy ich: a w upodobaniu twojem wywyższy się róg nasz.
19. Bo Pańska jest nasza obrona, i Świętego Izrael, króla naszego.
20. W on czas mówiłeś w widzeniu do świętych swoich i rzekłeś: Położyłem wspomożenie w mocnym, i wywyższyłem wybranego z ludu mojego.
21. Nalazłem Dawida, sługę mego: pomazałem go olejkiem świętym moim. [1]
22. Bo mu ręka moja będzie pomagała, i posili go ramię moje.
23. Nic nie żyszcze na nim nieprzyjaciel: i syn nieprawości nie przyda szkodzić mu.
24. I wysiekę przed nim nieprzyjacioły jego: i uczynię, że tył podadzą ci, którzy go mają w nienawiści.
25. A prawda moja, i miłosierdzie moje z nim: a w imię moje róg jego będzie podwyższony.
26. I postawię na morzu rękę jego, i na rzekach prawicę jego.
27. On mię będzie wzywał: Ojcem moim jesteś ty, Bogiem moim, i obrońcą zbawienia mego.
28. A ja go pierworodnym uczynię; wyższym nad króle ziemskie.
29. Zachowam mu na wieki miłosierdzie moje, i Testament mój wierny jemu.
30. I położę na wieki wieków nasienie jego, a stolicę jego jako dni niebieskie.
31. A jeźli synowie jego opuszczą zakon mój, a w sądziech moich chodzić nie będą:
32. Jeźli zgwałcą sprawiedliwości moje, a nie będą strzedz przykazania mego:
33. Nawiedzę przestępstwa ich rózgą, a grzechy ich biczmi.
34. A miłosierdzia mego nie oddalę od niego: i nie zaszkodzę w prawdzie mojéj.
35. Ani zgwałcę Testamentu mojego: a co wychodzi z ust moich, nie odmienię.
36. Razem przysiągł w świętym moim, jeźli skłamam Dawidowi:
37. Nasienie jego będzie trwać na wieki: a stolica jego, jako słońce przed oczyma memi; [2]
38. I jako pełny księżyc na wieki, i świadek wierny na niebie.
39. A przecię odrzuciłeś i wzgardziłeś, odwlokłeś Chrystusa twojego.
40. Wywróciłeś Testament sługi twego: zgwałciłeś na ziemi poświęcenie jego.
41. Popsowałeś wszystkie płoty jego; uczyniłeś obronę jego strachem.
42. Szarpali go wszyscy idący drogą; stał się pośmiewiskiem u sąsiadów swoich.
43. Wywyższyłeś prawicę tłumiącego: uweseliłeś wszystkie nieprzyjacioły jego.
44. Odjąłeś pomoc mieczowi jego, a nie ratowałeś go na wojnie.
