30. Żywot ciała zdrowie serca: spróchnienie kości zazdrość.
31. Kto czyni krzywdę ubogiemu, urąga Stworzycielowi jego: a czci go, kto ma zmiłowanie nad ubogim.
32. Dla złości swéj niezbożnik wygnany będzie: ale sprawiedliwy nadzieję ma przy śmierci swojéj.
33. W sercu roztropnego odpoczywa mądrość: i wszelkie nieuczone wyćwiczy.
34. Sprawiedliwość wywyższa naród: ale grzech czyni ludzie mizernymi.
35. Sługa roztropny wdzięczny jest królowi: niepożyteczny gniew jego odniesie.
Odpowiedź łagodna uśmierza gniew: ale mowa przykra pobudza.
2. Język mądrych zdobi umiejętność: usta głupich wywierają głupstwo.
3. Na każdem miejscu oczy Pańskie wypatrują dobre i złe.
4. Język łagodny drzewo żywota: a który niemierny jest, zetrze ducha.
5. Głupi śmieje się z strofowania ojca swego: lecz, kto strzeże karności, chytrszy będzie. W obfitéj sprawiedliwości moc jest największa: a myśli niezbożnych będą wykorzenione.
6. Dom sprawiedliwego moc wielka: a w dochodziech niezbożnego zamięszanie.
7. Wargi mądrych siać będą umiejętność: serce głupich inaksze będzie.
8. Ofiary niezbożnych obrzydłe Panu: modlitwy sprawiedliwych przyjemne. [1]
9. Obrzydłość jest Panu droga niezbożnego: który idzie za sprawiedliwością, jest umiłowany od niego.
10. Nauka zła opuszczającemu drogę żywota: kto nienawidzi karności, umrze.
11. Piekło i zatracenie przed Panem: jako daleko więcéj serca synów człowieczych.
12. Zaraźliwy nie miłuje tego, kto go karze, i do mądrych nie idzie.
13. Serce wesołe rozwesela oblicze: w frasunku serca duch upada.
14. Serce mądrego szuka nauki: a usta głupich karmią się nieumiejętnością.
15. Wszystkie dni ubogiego złe: myśl bezpieczna jako ustawiczne gody.
16. Lepsza jest trocha z bojaźnią Pańską, niż wielkie skarby a nienasycające.
17. Lepiéj jest być proszonym na jarzynę z miłością, niż na cielę tłuste z nienawiścią.
18. Mąż gniewliwy pobudza swary: który cierpliwy jest, uśmierza wzbudzone.
19. Droga leniwych jako płot cierniowy: droga sprawiedliwych bez obrazy.
20. Syn mądry uwesela ojca: a głupi człowiek gardzi matką swoją.
21. Głupstwo wesele głupiemu: a mąż mądry prostuje kroki swoje.
22. Rozpraszają się myśli, kędy niemasz rady: ale, gdzie jest wiele radzących, utwierdzają się.
23. Weseli się człowiek w zdaniu ust swoich: a mowa czasu swego rzeczona jest bardzo dobra.
24. Ścieżka żywota nad umiejętnym, aby się uchronił piekła najgłębszego.
25. Dom pysznych Pan wywróci: a granice wdów potwierdza.
26. Obrzydłość Panu myśli złe: a czysta mowa najpiękniejsza potwierdzona będzie od niego.
27. Mięsza dom swój, który łakomstwa naśladuje: a kto nienawidzi darów, będzie żył. Przez miłosierdzie i wiarę bywają oczyszczane grzechy: a przez bojaźń Pańską wszelki odstępuje od złego.
28. Serce sprawiedliwego rozmyśla posłuszeństwo: usta niezbożnych opływają złością.
29. Daleko jest Pan od niezbożnych: a modlitwy sprawiedliwych wysłucha.
30. Światłość oczu uwesela duszę: a dobra sława czyni tłuste kości.
31. Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.
32. Kto odrzuca karność, wzgardza
- ↑ Eccl. 34, 21. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
