się serce: a dobremi radami od przyjaciela dusza się cieszy.
10. Przyjaciela twego i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a w dom brata twego nie wchódź w dzień kłopotu twego. Lepszy jest sąsiad bliski, niźli brat daleki.
11. Ucz się mądrości, synu mój! a uweselaj serce moje: abyś mógł urągającemu odpowiedzieć mowę.
12. Zmyślny ujrzawszy złe skrył się: maluczcy mijając podjęli szkodę.
13. Weźmij suknią tego, który ręczył za obcego: a za inne weźmij fant od niego.
14. Kto błogosławi bliźniemu swemu wielkim głosem, rano wstawszy będzie podobny złorzeczącemu.
15. Dach, przez który kapie w dzień zimny, a niewiasta swarliwa są podobni sobie.
16. Kto ją trzyma, jakoby kto wiatr trzymał, i oliwy prawice swéj wołać będzie.
17. Żelazo ostrzy się żelazem: a człowiek zaostrza oblicze przyjaciela swego.
18. Kto strzeże drzewa figowego, będzie jadł owoc jego: a kto strzeże pana swego, uczczon będzie.
19. Jako w wodzie pokazują się twarze patrzających, tak serca człowiecze jawne są mądrym.
20. Piekło i zatracenie nie bywają nigdy napełnione: tak i oczy człowiecze nie nasycone. [1]
21. Jako próbują śrebro w ogniu, a złoto w piecu: tak człowiek bywa próbowany usty chwalącego. Serce złośnikowe wynajduje złości: a serce dobre szuka umiejętności.
22. Choćbyś stłukł głupiego w stępie jako krupy, bijąc z wierzchu stąporem, nie będzie odjęte od niego głupstwo jego.
23. Pilnie poznawaj twarz bydła twojego: a miéj staranie o trzodach twoich.
24. Bo nie zawsze będziesz miał moc: ale korona będzie dana od narodu do narodu.
25. Otworzyły się łąki, i ukazały się trawy zielone, i zebrano siana z gór.
26. Owce na szaty twoje, a kozłowie na zapłatę pola. [2]
27. Miéj dosyć na koziem mleku ku żywności twojéj, i na potrzeby domu twojego, i na pożywienie służebnicom twoim.
Ucieka niezbożny, choć go nikt nie goni: ale sprawiedliwy jako lew śmiały bez bojaźni będzie.
2. Dla grzechów ziemie wiele książąt jéj: a dla mądrości człowieka, i wiadomości tego, co się mówi, przedłuży się żywot książęciu.
3. Człowiek ubogi potwarzający ubogie, jest podobien dżdżowi gwałtownemu, który głód przynosi.
4. Którzy odstępują zakonu, chwalą niezbożnego: którzy go strzegą, zapalają się przeciw niemu.
5. Źli ludzie nie myślą o sądzie: a którzy szukają Pana, obaczywają wszystko.
6. Lepszy jest ubogi chodzący w prostości swéj, aniźli bogaty w drogach przewrótnych.
7. Kto strzeże zakonu, syn mądry jest: ale który karmi obżerce, zawstydza ojca swego.
8. Kto zbiera bogactwa z lichwy i z płatu, zbiera je szczodremu na ubogie.
9. Kto odwraca uszy swe, aby nie słuchał zakonu, modlitwa jego obrzydła będzie.
10. Kto zawodzi sprawiedliwe na złą drogę, w upadku swym zginie: a prości posiędą dobra jego.
11. Człowiek bogaty zda się sobie mądry: ale ubogi roztropny doświadczy go.
12. Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława: gdy królują niezbożni, są upadki ludzi.
13. Kto pokrywa złości swe, poszczęścion nie będzie: lecz kto się spowiada a opuści je, miłosierdzie otrzyma.
14. Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi: a który jest twardego serca, we złe upadnie.
15. Lew ryczący i niedźwiedź łaknący, Pan niezbożny nad ubogim ludem.
16. Książę nie mające roztropności, wielu uciśnie przez potwarz: a kto
- ↑ Eccl. 14, 9. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
- ↑ 1.Tim. 6, 8.
