2. Ale wszystkie rzeczy na przyszły czas zachowane są niepewne, przeto że wszystko jednako przychodzi na sprawiedliwego i niezbożnego, na dobrego i na złego, na czystego i nieczystego, na czyniącego ofiary i gardzącego niemi. Jako dobry, tak i grzeszny: jako krzywoprzysiężca, tak i ten, który prawdziwie przysięga.
3. To jest najgorsza ze wszystkiego, co się dzieje pod słońcem, że się jednako ze wszystkimi dzieje: przeco i serca synów człowieczych napełnią się złości i wzgardy w swym żywocie, a potem doprowadzeni będą do piekła.
4. Niemasz żadnego, któryby zawsze żył, i któryby o tem nadzieję miał. Lepszy jest pies żywy, aniźli lew zdechły.
5. Bo żywiący wiedzą, iż umrzeć mają: lecz umarli nic więcéj nie wiedzą, ani daléj mają zapłaty: gdyż pamiątka ich przyszła w zapamiętanie.
6. Miłość téż i nienawiść i zazdrość pospołu zginęły, ani mają części na tym świecie, i w uczynku, który się dzieje pod słońcem.
7. Idźże tedy a jedz chleb swój z weselem, a pij wino swe z radością; bo się uczynki twoje Bogu podobają.
8. Na każdy czas niech będą białe szaty twoje, a olejek niechaj nie schodzi z głowy twojéj.
9. Zażywaj żywota z żoną, którą miłujesz, po wszystkie dni żywota niestateczności twojéj, któreć dane są pod słońcem przez wszystek czas marności twojéj; bo to jest dział w żywocie i w pracy twéj, którą pracujesz pod słońcem.
10. Cokolwiek czynić może ręka twoja, ustawicznie czyń; bo ani sprawy, ani rozumu, ani mądrości, ani umiejętności nie będzie w piekle, gdzie się ty kwapisz.
11. Obróciłem się ku drugiemu i widziałem pod słońcem, iż ani prędkich jest bieg, ani mężnych wojna, ani mądrych chleb, ani uczonych bogactwa, ani zmyślnych łaska: ale czas i trafunek jest we wszystkiem.
12. Nie wie człowiek końca swego: ale jako ryby łowią wędą, i jako ptaka sidłem imają: tak téż ludzie bywają poimani we zły czas, gdy na nie nagle przypadnie.
13. Widziałem téż i tę mądrość pod słońcem i doznałem, że jest wielka:
14. Miasto małe, i mało w niem mężów: przyciągnął przeciwko niemu król wielki i obległ je i pobudował szańce wokoło, i dokonało się oblężenie.
15. I nalazł się w niem mąż ubogi a mądry i wybawił miasto mądrością swą; a żaden nie wspomniał potem na onego człowieka ubogiego.
16. I mówiłem ja, iż lepsza jest mądrość, niźli moc: czemuż tedy mądrość ubogiego wzgardzona jest, i słowo jego nie słuchane?
17. Słów mądrych słuchają w milczeniu, więcéj niż wołania książęcego między głupimi.
18. Lepsza jest mądrość, niż oręże wojenne: a ktoby w jednem zgrzeszył, wiele dobrego straci.
Muchy zdychające psują wonną wdzięczność drogiego olejku. Droższa jest mądrość i sława, małe i na czas szaleństwo.
2. Serce mądrego po prawéj stronie jego, a serce głupiego po lewéj stronie jego.
3. Ale i w drodze, kiedy głupi chodzi, sam będąc szalonym, wszystkie ma za głupie.
4. Jeźli duch panującego wstąpi na cię, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem leczenie uczyni, że przestaną grzechy wielkie.
5. Jest złość, którąm widział pod słońcem, jakoby za obłądzeniem wychodzącą od obliczności książęcia.
6. Głupiego posadzonego na godności wysokiéj, a bogate na dole siedzące.
7. Widziałem sługi na koniech, a książęta chodzące po ziemi jako sługi.
8. Kto dół kopie, wpadnie weń: a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi. [1]
9. Kto przenosi kamienie, spracuje
- ↑ Prov. 26, 27. Eccl. 27, 29. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
