Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0681

Ta strona została uwierzytelniona.

i żonę z młodości odrzuconą, mówi Bóg twój.

7.Na małą chwilę trochę opuściłem cię, a litościami wielkiemi zgromadzę cię.

8.Na mały czas rozgniewania zakryłem oblicze moje maluczko od ciebie, a miłosierdziem wiecznem zmiłowałem się nad tobą, rzekł odkupiciel, Pan twój.

9.Jako za dni Noego to mi jest, któremum przysiągł, że nie przywiodę więcéj wód Noego na ziemię: takem przysiągł, że się nie mam na cię gniewać, ani tobie łajać. [1]

10.Albowiem góry się poruszą, a pagórki trząść się będą: lecz miłosierdzie moje nie odstąpi od ciebie, i przymierze pokoju mego nie zachwieje się, rzekł miłościwy twój Pan.

11.Ubożuchna od burze rozbita, bez żadnéj pociechy! oto Ja posadzę porządnie kamienie twoje, a założę cię na szafirach.

12.I uczynię z jaspisu baszty twoje, a bramy twoje z kamienia rytego, a wszystkie granice twoje z kamienia rozkosznego.

13.Wszystkie syny twoje uczonymi od Pana, a mnóstwo pokoju synom twoim.

14.I w sprawiedliwości założona będziesz: odstąp daleko od potwarzy; bo się bać nie będziesz: i od strachu; bo się nie przybliży ku tobie.

15.Oto sąsiad przyjdzie, który nie był zemną, przychodzień niegdy twój przyłączy się k tobie.

16.Otom Ja stworzył kowala poddymającego węgle w ogniu, i wyjmującego naczynie na robotę swoję: i Jam stworzył zabijacza ku wytraceniu.

17.Każde naczynie, które jest utworzone na cię, nie zdarzy się, a każdy język, któryć się sprzeciwi na sądzie, osądzisz. To jest dziedzictwo sług Pańskich i sprawiedliwość ich u mnie, mówi Pan.


ROZDZIAŁ LV.
Wzywając wszystkich na wiarę, obiecuje duchownych darów hojną obfitość, odwodzi od grzechu nielitościwe: że Pan jest miłosierny i w obietnicach wierny, a że się słowo Boże próżno nie nawróci.

Wszyscy pragnący pójdźcie do wód, i którzy nie macie śrebra, kwapcie się, kupujcie, a jedzcie! chódźcie, kupujcie bez śrebra, i bez żadnéj zamiany wino i mleko. [2]

2.Przecz odważacie srebro nie za chleb, a pracę wasze nie za nasycenie? Słuchajcie słuchając mię, a jedzcie dobro, a rozkoszować będzie w tłustości dusza wasza.

3.Nakłońcie ucha swego, a przyjdźcie do mnie: słuchajcie, i żyć będzie dusza wasza: i uczynię z wami przymierze wieczne, miłosierdzia Dawidowe wierne. [3]

4.Otom go dał świadkiem narodom, wodzem i nauczycielem narodom.

5.Oto naród, któregoś nie znał, powołasz, a narody, które cię nie znały, pobieżą do ciebie dla Pana, Boga twego, i Świętego Izraelowego, że cię uwielbił.

6.Szukajcie Pana, póki nalezion być może: wzywajcie go, póki jest blisko.

7.Niech opuści złośnik drogę swoję, a mąż nieprawy myśli swe, i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się nad nim: i do Boga naszego; bo hojny jest ku odpuszczeniu.

8.Albowiem myśli moje nie myśli wasze, ani drogi wasze drogi moje, mówi Pan.

9.Bo jako podniesione są niebiosa od ziemie, tak podniesione są drogi moje od dróg waszych, i myśli moje od myśli waszych.

10.A jako zstępuje deszcz i śnieg z nieba, a tam się więcéj nie wraca, ale napaja ziemię, i namacza ją, i czyni, że rodzi, i dawa nasienie siejącemu, i chleb jedzącemu:

11.Tak będzie słowo moje, które wynidzie z ust moich: nie wróci się do mnie próżne, ale uczyni, cokolwiekem chciał, i zdarzy się mu w tem, na com je posłał.

12.Bo w weselu wynidziecie, a w pokoju doprowadzeni będziecie: góry i pagórki będą śpiewać przed wami chwałę, a wszystkie drzewa polne rękoma klaskać będą.

13.Miasto głogu wyrośnie jodła, a miasto pokrzywy wyrośnie mirt: i będzie Pan mianowany na znak wieczny, który nie będzie zgładzony.


  1. Gen. 9, 15.
  2. Apoc. 22, 17.
  3. Act. 13, 34.