Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0750

Ta strona została uwierzytelniona.

serce twe przed obliczem Pańskiem, podnieś ku niemu ręce twoje dla dusze dziatek twych, które omdlały od głodu na rogu wszech ulic.

20.RESZ. Wejrzyj, Panie! a obacz, kogoś tak obrał jako winnice? a więc będą jeść niewiasty płód swój, dzieci małe na piędzi? a więc ma być zakit w świątyni Pańskiéj kapłan i prorok?

21.SZYN. Leżeli na ziemi na ulicy dziecię i starzec, panny moje i młodzieńcy moi polegli od miecza, pobiłeś w dzień zapalczywości twojéj, pomordowałeś a nie zmiłowałeś się.

22.TAU. Przyzwałeś jako na dzień uroczysty, którzyby mię straszyli zewsząd, a nie było w dzień zapalczywości Pańskiéj, ktoby uszedł a został: którem ja wychowała i wyżywiła, nieprzyjaciel mój wyniszczył je.


ROZDZIAŁ III.

1.ALEPH. Jam mąż widzący ubóstwo moje w rózdze zagniewania jego.

2.Aleph. Zaprowadził mię i zawiódł do ciemności, a nie do światłości.

3.Aleph. Tylko się na mię obrócił, i obraca rękę swą przez wszystek dzień.

4.BETH. Starą uczynił skórę moję i ciało moje, połamał kości moje.

5.Beth. Obudował około mnie, i ogarnął mię żółcią i pracą.

6.Beth. W ciemnościach posadził mię, jako umarłe wieczne.

7.GIMEL. Obudował przeciwko mnie, żebych nie wyszedł, obciążył okowy moje.

8.Gimel. Ale i gdy wołać będę i prosić, odrzuci modlitwę moję.

9.Gimel. Zagrodził drogi moje kamieniem kwadratowym, ścieżki moje wywrócił.

10.DALETH. Stał mi się niedźwiedziem zasadzonym, lwem na skrytych miejscach.

11.Daleth. Ścieżki moje wywrócił i połamał mię, uczynił mię spustoszoną.

12.Daleth. Wyciągnął łuk swój i postawił mię jako cel strzale.

13.HE. Wystrzelił w nerki moje, córki sajdaka swego.

14.He. Stałem się naśmiewiskiem wszystkiemu ludowi memu, pieśnią ich przez wszystek dzień.

15.He. Napełnił mię gorzkościami, opoił mię piołunem.

16.VAU. I połamał do jednego zęby moje, nakarmił mię popiołem.

17.Vau. I odepchniona jest od pokoju dusza moja, zapomniałem dobra.

18.Vau. I rzekłem: Zginął koniec mój i nadzieja moja od Pana.

19.ZAJIN, Wspomnij na ubóstwo i na przestępstwa moje, na piołun i na żółć.

20.Zajin. Pamięcią pomnieć będę, i uschnie we mnie dusza moja.

21.Zajin. To wspominając w sercu mojem, dlatego nadzieję mieć będę.

22.CHETH. Miłosierdzia Pańskie, żeśmy nie zniszczeli; bo nie ustały litości jego.

23.Cheth. Nowe rano, wielka jest wiara twoja.

24.Cheth. Działem moim Pan, rzekła dusza moja, dlatego nań czekać będę.

25.TETH. Dobry jest Pan nadzieję mającym w nim, duszy szukającéj go.

26.Teth. Dobrze jest czekać z milczeniem zbawienia Bożego.

27.Teth. Dobrze jest mężowi, gdy nosi jarzmo od młodości swojéj.

28.JOD. Siędzie sam a milczeć będzie; bo poniósł na sobie.

29.Jod. Położy w prochu usta swe, owaby była nadzieja.

30.Jod. Nadstawi bijącemu go czeluści, nasycon będzie urągania.

31.KAPH. Bo nie odrzuci Pan na wieki.

32.Kaph. Bo jeźli odrzucił, i zmiłuje się według mnóstwa miłosierdzia swego.

33.Kaph. Bo nie uniżył z serca swego i odrzucił syny człowiecze.

34.LAMED. Aby ztarł pod nogami swemi wszystkie więźnie ziemskie:

35.Lamed. Aby nachylił sądu męża przed obliczem Najwyższego: