36. Lamed. Aby wywrócił człowieka w sądzie jego, Pan nie wiedział.
37. MEM. Któż to jest, który rzekł, aby się stało, gdy Pan nie rozkazał? [1]
38. Mem. Z ust Najwyższego nie wynidą ani złe ani dobre?
39. Mem. Cóż szemrał człowiek żywy, mąż za grzechy swoje?
40. NUN. Dowiadujmy się dróg naszych, a szukajmy i nawróćmy się do Pana.
41. Nun. Podnieśmy serca nasze z rękoma do Pana w niebo.
42. Nun. Myśmy nieprawie czynili i ku gniewuśmy pobudzali: przetoś ty nieuproszony.
43. SAMECH. Nakryłeś w zapalczywości i ubiłeś nas, pobiłeś, a nie zfolgowałeś.
44. Samech. Zastawiłeś się obłokiem, aby nie przeszła modlitwa.
45. Samech. Wykorzenieniem i odrzuceniem uczyniłeś mię w pośrodku narodów.
46. PE. Otworzyli na nas usta swe wszyscy nieprzyjaciele.
47. Pe. Strachem i sidłem stało się nam proroctwo i skruszeniem.
48. Pe. Rozdziały wód wypuściło oko moje nad ztarciem córki ludu mego.
49. AJIN. Oko moje utrapione jest a nie umilkło, przeto że niemasz odpoczynienia:
50. Ajin. Ażby pojrzał a ujrzał Pan z nieba.
51. Ajin. Oko moje złupiło duszę moję dla wszystkich córek miasta mego.
52. CADE. Łowem ułowili mię jako ptaka nieprzyjaciele moi darmo.
53. Cade. Wpadł w dół żywot mój, i przyłożyli mię kamieniem.
54. Cade. Zabrały wody nad głową moją, rzekłem. Zginąłem.
55. KOPH. Wzywałem imienia twego, Panie! z dołu ostatniego.
56. Koph. Głos mój usłyszałeś: nie odwracaj ucha twego od wzdychania i od wołania mego.
57. Koph. Przybliżyłeś się w dzień, kiedym cię wzywał, rzekłeś: Nie bój się.
58. RESZ, Osądziłeś, Panie! sprawę duszy mojéj, odkupicielu żywota mego.
59. Resz. Widziałeś, Panie! nieprawość ich przeciwko mnie, osądź sąd mój.
60. Resz. Widziałeś wszystkę zapalczywość i wszystkie myśli ich przeciwko mnie.
61. SZYN. Usłyszałeś urąganie ich, Panie! wszystkie myśli ich przeciwko mnie:
62. Szyn. Wargi powstawających na mię i świegotania ich przeciw mnie wszystek dzień.
63. Szyn. Siadanie ich i wstawanie ich obejrzyj: jamci jest pieśnią ich.
64. TAU. Oddasz im zapłatę, Panie! według uczynków rąk ich.
65. Tau. Dasz im tarczą serca pracą twoję.
66. Tau. Gonić będziesz w zapalczywości, a skruszysz je pod niebem, Panie!
1. ALEPH. Jako pośniedziało złoto, zmieniła się barwa najlepsza, rozmiotano kamienie świątynie po rogach wszech ulic!
2. BETH. Synowie Syońscy szlachetni i ubrani w przedniejsze złoto: jako poczytani są za naczynie skorupiane, za robotę rąk garncarzowych!
3. GIMEL. Lecz i jędze odkryły piersi, karmiły szczenięta swe: córka ludu mego okrutna, jako struś na puszczy.
4. DALETH. Przysechł język ssącego do podniebienia jego dla upragnienia, dzieci prosiły chleba: a nie było, ktoby im ułamał.
5. HE. Którzy jadali rozkosznie, poginęli po drogach, którzy się wychowali w szarłacie, obłapiali łajna.
6. VAU. I stała się większa nieprawość córki ludu mego, niźli grzech Sodomy, która wywrócona jest w okamgnieniu, a nie wzięły jéj ręce. [2]
7. ZAJIN. Bielsi nad śnieg Nazarejczykowie jéj, jaśniejsi nad mleko, rumieńsi niźli stare kości słoniowe, piękniejsi niźli szafir.
