Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0781

Ta strona została uwierzytelniona.

w pośród ciebie, polęgą w sercu morza w dzień upadku twego.

28.Od głosu wołania żeglarzów twoich zatrwożą się okręty.

29.I wystąpią z okrętów swych wszyscy, którzy trzymali wiosło, żeglarze i wszyscy rotmanowie morscy na ziemi staną.

30.I będą narzekać nad tobą głosem wielkim i będą wołać gorzko i nasypią prochu na głowy swe, a popiołem się posypią.

31.I ogolą łysiny dla ciebie a opaszą się włosienicami, i będą cię płakać w gorzkości dusze płaczem bardzo gorzkim.

32.I wezmą nad tobą pieśń żałobną i będą cię żałośnie płakać: Które jest jako Tyr, który umilkł w pośrodku morza?

33.Który wychodzeniem towarów twoich z morza napełniałeś narodów wiele, mnóstwem bogactw twoich i ludzi twoich zbogacałeś króle ziemskie.

34.Teraz ztarteś z morza, w głębokości wód bogactwa twoje i wszystko mnóstwo twoje, które było w pośrodku ciebie, upadło.

35.Wszyscy obywatele wysep zdumieli się nad tobą, a królowie ich wszyscy nawałnością porażeni zmienili twarze.

36.Kupcy narodów świstali nad tobą: wniwecześ obrócony, a nie będzie cię aż na wieki.


ROZDZIAŁ XXVIII.
Słowa Pańskie przeciwko pysznemu książęciu Tyrskiemu, także i przeciw Sydonowi, i obietnica, którą zaś obiecuje zgromadzić lud żydowski do ich ziemi.

I stała się mowa Pańska do mnie, mówiąc:

2.Synu człowieczy! mów książęciu Tyrskiemu: To mówi Pan Bóg: Za to, że się podniosło serce twoje, i rzekłeś: Bógem ja, a na stolicy Bożéj siadłem w sercu morza, gdyżeś człowiekiem a nie Bogiem, a czyniłeś serce swe jako serce Boże:

3.Otoś ty mędrszy nad Daniela, żadna tajemnica nie jest zakryta od ciebie.

4.Mądrością i roztropnością twoją sprawiałeś sobie moc i nabyłeś złota i śrebra do skarbów twoich.

5.Mnóstwem mądrości twéj i kupiectwem twem namnożyłeś sobie mocy, i podniosło się serce twoje w mocy twojéj.

6.Przeto to mówi Pan Bóg: Przeto że się podniosło serce twe jako serce Boże,

7.Przeto oto Ja przywiodę na cię obce najmocniejsze z narodów, i dobędą mieczów swych na piękność mądrości twéj i splugawią piękność twoję.

8.Zabiją i ściągną cię, i umrzesz śmiercią zabitych w sercu morza.

9.Izali rzekąc rzeczesz: Bógem ja, przed tymi, którzy cię zabijać będą? gdyżeś człowiek, a nie Bóg, w ręku zabijających cię.

10.Śmiercią nieobrzezanych umrzesz od ręki obcych; bom Ja rzekł, mówi Pan Bóg.

11.I stała się mowa Pańska do mnie, mówiąc: Synu człowieczy! podnieś płacz nad królem Tyrskim,

12.I rzeczesz mu: To mówi Pan Bóg: Tyś pieczęć podobieństwa, pełen mądrości i doskonałéj piękności:

13.Byłeś w rozkoszach raju Bożego: wszelaki kamień drogi przykrycie twoje, Sardyus, Topazyus i Jaspis, Chrysolit i Onix i Beryllus, Szaphir i Karbunkulus i Smaragd, złoto dzieło ozdoby twojéj: i dziury twoje w dzień, któregoś stworzon, są zgotowane.

14.Tyś Cherub rozciągniony i nakrywający; i postawiłem cię na górze świętéj Bożéj, w pośrodku kamieni ognistych chodziłeś.

15.Doskonały w drogach twoich ode dnia stworzenia twego, aż się nalazła nieprawość w tobie.

16.Dla mnóstwa kupiectwa twego napełniły się wnętrzności twe nieprawością, i zgrzeszyłeś: i zrzuciłem cię z góry Bożéj i wytraciłem cię, o Cherubie nakrywający! z pośrodku kamieni ognistych.

17.I podniosło się serce twe w piękności twéj, straciłeś mądrość twoję w piękności twéj: na ziemię porzuciłem cię, dałem cię przed oblicze królów, żeby cię oglądali.

18.W mnóstwie nieprawości twych i w nieprawości kupiectwa twego splugawiłeś poświęcenie twoje: a tak wywiodę ogień z pośrodku ciebie, który cię pożre, i obrócę cię w popiół na