w pośród ciebie, polęgą w sercu morza w dzień upadku twego.
28. Od głosu wołania żeglarzów twoich zatrwożą się okręty.
29. I wystąpią z okrętów swych wszyscy, którzy trzymali wiosło, żeglarze i wszyscy rotmanowie morscy na ziemi staną.
30. I będą narzekać nad tobą głosem wielkim i będą wołać gorzko i nasypią prochu na głowy swe, a popiołem się posypią.
31. I ogolą łysiny dla ciebie a opaszą się włosienicami, i będą cię płakać w gorzkości dusze płaczem bardzo gorzkim.
32. I wezmą nad tobą pieśń żałobną i będą cię żałośnie płakać: Które jest jako Tyr, który umilkł w pośrodku morza?
33. Który wychodzeniem towarów twoich z morza napełniałeś narodów wiele, mnóstwem bogactw twoich i ludzi twoich zbogacałeś króle ziemskie.
34. Teraz ztarteś z morza, w głębokości wód bogactwa twoje i wszystko mnóstwo twoje, które było w pośrodku ciebie, upadło.
35. Wszyscy obywatele wysep zdumieli się nad tobą, a królowie ich wszyscy nawałnością porażeni zmienili twarze.
36. Kupcy narodów świstali nad tobą: wniwecześ obrócony, a nie będzie cię aż na wieki.
I stała się mowa Pańska do mnie, mówiąc:
2. Synu człowieczy! mów książęciu Tyrskiemu: To mówi Pan Bóg: Za to, że się podniosło serce twoje, i rzekłeś: Bógem ja, a na stolicy Bożéj siadłem w sercu morza, gdyżeś człowiekiem a nie Bogiem, a czyniłeś serce swe jako serce Boże:
3. Otoś ty mędrszy nad Daniela, żadna tajemnica nie jest zakryta od ciebie.
4. Mądrością i roztropnością twoją sprawiałeś sobie moc i nabyłeś złota i śrebra do skarbów twoich.
5. Mnóstwem mądrości twéj i kupiectwem twem namnożyłeś sobie mocy, i podniosło się serce twoje w mocy twojéj.
6. Przeto to mówi Pan Bóg: Przeto że się podniosło serce twe jako serce Boże,
7. Przeto oto Ja przywiodę na cię obce najmocniejsze z narodów, i dobędą mieczów swych na piękność mądrości twéj i splugawią piękność twoję.
8. Zabiją i ściągną cię, i umrzesz śmiercią zabitych w sercu morza.
9. Izali rzekąc rzeczesz: Bógem ja, przed tymi, którzy cię zabijać będą? gdyżeś człowiek, a nie Bóg, w ręku zabijających cię.
10. Śmiercią nieobrzezanych umrzesz od ręki obcych; bom Ja rzekł, mówi Pan Bóg.
11. I stała się mowa Pańska do mnie, mówiąc: Synu człowieczy! podnieś płacz nad królem Tyrskim,
12. I rzeczesz mu: To mówi Pan Bóg: Tyś pieczęć podobieństwa, pełen mądrości i doskonałéj piękności:
13. Byłeś w rozkoszach raju Bożego: wszelaki kamień drogi przykrycie twoje, Sardyus, Topazyus i Jaspis, Chrysolit i Onix i Beryllus, Szaphir i Karbunkulus i Smaragd, złoto dzieło ozdoby twojéj: i dziury twoje w dzień, któregoś stworzon, są zgotowane.
14. Tyś Cherub rozciągniony i nakrywający; i postawiłem cię na górze świętéj Bożéj, w pośrodku kamieni ognistych chodziłeś.
15. Doskonały w drogach twoich ode dnia stworzenia twego, aż się nalazła nieprawość w tobie.
16. Dla mnóstwa kupiectwa twego napełniły się wnętrzności twe nieprawością, i zgrzeszyłeś: i zrzuciłem cię z góry Bożéj i wytraciłem cię, o Cherubie nakrywający! z pośrodku kamieni ognistych.
17. I podniosło się serce twe w piękności twéj, straciłeś mądrość twoję w piękności twéj: na ziemię porzuciłem cię, dałem cię przed oblicze królów, żeby cię oglądali.
18. W mnóstwie nieprawości twych i w nieprawości kupiectwa twego splugawiłeś poświęcenie twoje: a tak wywiodę ogień z pośrodku ciebie, który cię pożre, i obrócę cię w popiół na
