22. A usłyszawszy, iż Archelaus królował w Żydowskiéj ziemi miasto Heroda, ojca swego, bał się tam iść; a napomniony we śnie, ustąpił w strony Galilejskie.
23. A przyszedłszy mieszkał w mieście, które zowią Nazareth, aby się wypełniło, co rzeczono jest przez proroki: Iż Nazarejskim będzie nazwany.
A we dni one przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na puszczy Żydowskiéj ziemie. [1]
2. I mówiąc: Czyńcie [2] pokutę; albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie.
3. Bowiem ten jest, który opowiedziany jest przez Izajasza proroka, mówiącego: Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego. [3]
4. A ten Jan miał odzienie z sierci wielbłądowéj i pas skórzany około biódr swoich, a pokarm jego był szarańcze i miód leśny.
5. Tedy wychodziło do niego Jeruzalem i wszystka Żydowska ziemia i wszystek kraj około Jordanu.
6. I byli chrzczeni w Jordanie od niego, spowiadając się grzechów swoich.
7. A gdy widział wielu z Pharyzeuszów i Sadduceuszów przychodzących do chrztu swego, mówił im: Rodzaju jaszczórczy! któż wam pokazał, abyście uciekali od przyszłego gniewu? [4]
8. Czyńcież tedy owoc godny [5] pokuty.
9. A nie chciejcie mówić sami w sobie: Ojca mamy Abrahama. Albowiem wam powiadam, iż mocen jest Bóg, z kamienia tego wzbudzić syny Abrahamowi. [6]
10. Bo już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Przeto wszelkie drzewo, które nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone. [7]
11. Jać was chrzczę wodą ku pokucie: [8] ale który przyjdzie po mnie, mocniejszy jest niż ja, któregom trzewików nie jest godzien nosić; tenci was ochrzci Duchem Ś. i ogniem. [9]
12. Którego łopata w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje i zgromadzi pszenicę swą do gumna, a plewy spali ogniem nieugaszonym.
13. Tedy Jezus przyszedł od Galilei do Jordanu do Jana, aby był ochrzczon od niego. [10]
14. A Jan mu nie dopuszczał, mówiąc: Ja mam być ochrzczon od ciebie, a ty idziesz do mnie?
15. A Jezus odpowiadając rzekł mu: Zaniechaj teraz; albowiem tak się nam godzi wypełnić wszelką sprawiedliwość. I tak go dopuścił.
16. A gdy był Jezus ochrzczony, wnet wystąpił z wody. A oto się otworzyły jemu niebiosa, i widział Ducha Bożego zstępującego jako gołębicę i przychodzącego nań.
17. I oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którymem upodobał sobie. [11]
Tedy Jezus był zawiedzion na puszczą od Ducha, aby był kuszon od djabła. [12]
2. A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął.
3. I przystąpiwszy kusiciel, rzekł mu: Jeźliś jest syn Boży, rzecz, aby to kamienie stało się chlebem.
4. Który odpowiadając, rzekł: Napisano jest: Nie samym chlebem żywie człowiek; ale wszelkiem słowem, które pochodzi z ust Bożych. [13]
5. Tedy go wziął djabeł do miasta świętego i postawił go na ganku kościelnym.
6. I rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się nadół; albowiem napisano jest: Iż Aniołom swoim rozkazał o tobie, i będą cię na ręku nosić, abyś snadź nie obraził o kamień nogi swojéj. [14]
- ↑ Marc. 1, 4. Luc. 3, 3.
- ↑ t. j. dosłownie: Upamiętajcie się.
- ↑ Isai. 40. 3. Marc. 1, 3. Luc. 3, 4. Jan. 1, 23.
- ↑ Niż. 23, 33.
- ↑ t. j. dosłownie: godny upamiętania.
- ↑ Jan. 8, 39.
- ↑ Niż. 7, 19.
- ↑ t. j. ku upamiętaniu.
- ↑ Marc. 1, 8. Jan. 1, 26. Dzie. 11, 16. — 19, 4.
- ↑ Marc. 1, 9. Luc. 3, 21.
- ↑ Luc. 3, 22. 2. Piotr. 1, 17.
- ↑ Marc. 1, 12. Luk. 4, 1.
- ↑ Deut. 8, 3.
- ↑ Psal. 90, 11
