33. Nie dajcie się zwodzić: złe rozmowy psują dobre obyczaje.
34. Ocućcie się sprawiedliwi, a nie grzeszcie; bo niektórzy niewiadomość Boga mają, mówię wam ku zawstydzeniu.
35. Ale kto rzecze: Jakóż zmartwychwstają umarli? a w jakiem ciele przyjdą?
36. Głupi! co ty siejesz, nie bywa ożywiono, jeźli pierwéj nie obumrze.
37. I co siejesz, nie siejesz ciała, które ma być, ale gołe ziarno, jako na przykład, pszeniczne albo z inszych które.
38. A Bóg daje mu ciało jako chce, a każdemu nasieniu własne ciało
39. Nie każde ciało tóż ciało; ale insze ludzkie, insze bydlęce, insze ptasze, insze rybie.
40. I ciała niebieskie, i ciała ziemskie; aleć insza jest ozdoba niebieskich, a insza ziemskich.
41. Insza jasność słońca, insza jasność księżyca a insza jasność gwiazd; albowiem gwiazda od gwiazdy różna jest w jasności.
42. Tak i zmartwychwstanie. Bywa wsiane w skazitelności, powstanie w nieskazitelności.
43. Bywa wsiane w sprosności, a powstanie w chwalebności. Bywa wsiane w słabości, a powstanie w potężności.
44. Bywa wsiane ciało cielesne, a powstanie ciało duchowne. Jeźli jest ciało cielesne, jest i duchowne.
45. Jako napisano: Stał się pierwszy człowiek Adam w duszę żywiącą, pośledni Adam w ducha ożywiającego. [1]
46. Lecz nie pierwéj, które duchowne jest, ale które cielesne, potem które duchowne.
47. Pierwszy człowiek z ziemie ziemski, wtóry człowiek z nieba niebieski.
48. Jaki ziemski, tacy i ziemscy: a jaki niebieski, tacy niebiescy.
49. Przetóż jakeśmy nosili wyobrażenie ziemskiego, nośmy téż wyobrażenie niebieskiego.
50. A toć mówię, bracia! iż ciało i krew królestwa Bożego osiągnąć nie mogą: ani skaza nieskazitelności osięgnie.
51. Oto tajemnicę wam powiadam: Wszyscy wprawdzie zmartwychwstaniemy, ale nie wszyscy odmienieni będziemy,
52. Prędziuchno we mgnieniu oka, na trąbę ostateczną; (albowiem zatrąbi trąba), a umarli powstaną nieskażonymi, a my będziemy przemienieni.
53. Boć musi to skazitelne przyoblec nieskazitelność: i to śmiertelne przyoblec nieśmiertelność.
54. A gdy to śmiertelne przyoblecze nieśmiertelność, tedy się stanie mowa, która jest napisana: Pożarta jest śmierć w zwycięstwie. [2]
55. Gdzie jest zwycięstwo twe, o śmierci? Gdzież jest, śmierci! oścień twój?
56. A oścień śmierci jest grzech, a moc grzechu zakon.
57. Lecz dzięka Bogu, który nam dał zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.
58. A tak, bracia moi mili! bądźcie stateczni a nieporuszeni, obfitując w robocie Pańskiéj zawsze, wiedząc, iż praca wasza nie jest próżna w Panu.
A składaniu, które bywa na święte, jakom postanowił kościołom Galatskim, tak i wy czyńcie.
2. Pierwszego dnia szabbatu każdy z was niech odkłada u siebie, chowając, co mu się podoba, aby nie, gdy przyjdę, wten czas składania były.
3. A gdy przytomny będę, którebyście uchwalili przez listy, te poślę, aby odnieśli łaskę waszę do Jeruzalem.
4. A jeźliby słuszna była, żebych i ja szedł, zemną pójdą.
5. A przyjdę do was, gdy przejdę przez Macedonią; bo przejdę przez Macedonią.
6. A podobno pomieszkam u was, albo téż przezimuję, abyście wy mię prowadzili, kędykolwiek pójdę.
7. Albowiem nie chcę was teraz widzieć, mijając; bo się spodziewam, iż pomieszkam z wami nieco czasu, jeźli Pan dopuści.
