25. Jeźli żywiemy duchem, duchem i postępujmy.
26. Nie stawajmy się chciwi próżnéj chwały, jedni drugich draźniąc, jedni drugim zajrząc.
Bracia! jeźliby téż człowiek ubieżony był w jakim upadku, wy, którzy duchowni jesteście, nauczajcie takiego w duchu cichości, obaczając samego siebie, abyś i ty nie był kuszon.
2. Jeden drugiego brzemiona noście, a tak wypełnijcie zakon Chrystusów.
3. Albowiem jeźli kto mniema, żeby czem był, gdyż niczem nie jest, sam siebie oszukiwa.
4. A każdy niech sprawy swojéj doświadcza, a tak w samym sobie tylko przechwalanie mieć będzie, a nie w drugim.
5. Bo każdy własne brzemię poniesie. [1]
6. A niech użycza wszystkich dóbr ten, który bywa nauczan w słowie, temu, który go naucza.
7. Nie błądźcie; nie da się Bóg z siebie naśmiewać; albowiem co będzie siał człowiek, to téż będzie żął.
8. Bo kto sieje na swem ciele, z ciała téż żąć będzie skażenie; a kto sieje na duchu, z ducha żąć będzie żywot wieczny.
9. A dobrze czyniąc nie ustawajmy; albowiem czasu swego żąć będziemy nie ustawając. [2]
10. A przeto póki czas mamy, czyńmy dobrze wszystkim, a najwięcéj domownikom wiary.
11. Baczcie, jakim wam list pisał ręką moją.
12. Albowiem którzykolwiek chcą się podobać w ciele, ci was przymuszają obrzezować się, tylko aby krzyża Chrystusowego prześladowania nie cierpieli.
13. Albowiem ani którzy się obrzezują, zakonu nie zachowywają, ale chcą, abyście się wy obrzezali, żeby się z ciała waszego chlubili.
14. A ja, nie daj Boże! abym się chlubić miał, jedno w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego mnie świat jest ukrzyżowan, a ja światu.
15. Albowiem w Chrystusie Jezusie nic nie waży, ani obrzezanie, ani odrzezek, ale nowe stworzenie.
16. A którzykolwiek tego prawidła dzierżeć się będą, pokój nad nimi i miłosierdzie, i nad Izraelem Bożym.
17. Nawet niech mi się żaden nie przykrzy; albowiem ja piątna Pana Jezusowe na ciele mojem noszę.
18. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa z duchem waszym, bracia! Amen.
