Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/1108

Ta strona została uwierzytelniona.

bojaźni śmierci przez wszystek żywot podlegli byli niewoli.

16.Bo nigdzie Aniołów nie przyjmuje; ale nasienie Abrahamowe przyjmuje.

17.Zkąd powinien był we wszystkiem być podobny braci, aby się stał miłosiernym i wiernym Najwyższym kapłanem do Boga, aby ubłagał za grzechy ludu.

18.Albowiem w czem sam ucierpiał i kuszon był, mocen jest i tym, którzy są kuszeni, dopomódz.


ROZDZIAŁ III.
Okazuje, że Chrystus daleko znacniejszym jest niźli Mojżesz, a że go téż tem więcéj powinniśmy słuchać.

Ztąd, bracia święci, uczęstnicy wezwania niebieskiego! obaczcie Apostoła i Najwyższego kapłana wyznania naszego, Jezusa,

2.Który wiernym jest temu, który go uczynił, jako i Mojżesz we wszystkim domu jego. [1]

3.Albowiem większéj chwały ten godny jest miany niźli Mojżesz, im większą cześć ma niż dom, ten, który go zbudował.

4.Bo każdy dom bywa budowan od kogo: a który wszystko stworzył. Bóg jest.

5.A Mojżesz wprawdzie wiernym był we wszystkim domu jego jako sługa na świadectwo tego, co miało być mówiono.

6.Ale Chrystus jako syn w domu swym, który dom my jesteśmy, jeźliże ufność i chwałę nadzieje aż do końca mocną zachowamy.

7.Przeto jako mówi Duch Święty: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, [2]

8.Nie zatwardzajcież serc waszych jako w rozdraźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy,

9.Gdzie mię kusili ojcowie wasi: doświadczyli i widzieli sprawy moje

10.Przez czterdzieści lat. I dla tegóż gniewałem się na ten naród i rzekłem: Zawsze błądzą sercem. A oni nie poznali dróg moich.

11.Jakom przysiągł w gniewie moim, jeźli wnidą do odpoczynienia mojego.

12.Patrzcież, bracia! iżby snadź nie było w którym z was serce złe niedowiarstwa ku odstąpieniu od Boga żywego; ale napominajcie sami siebie na każdy dzień, póki się Dzisiaj nazywa, iżby który z was nie był zatwardzon oszukaniem grzechu.

13.Albowiem staliśmy się uczęstnikami Chrystusowymi, jeźli tylko początek istności jego aż do końca mocny zachowamy,

14.Póki bywa mówiono: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcie serc waszych, jako w onem rozdraźnieniu. Albowiem niektórzy, usłyszawszy, rozdraźnili, ale nie wszyscy, którzy wyszli z Egiptu przez Mojżesza.

15.A na któreż się rozgniewał przez czterdzieści lat? Izali nie na te, którzy zgrzeszyli, których trupy poległy na puszczy? [3]

16.A którymże przysiągł, iż nie mieli wniść do odpoczynienia jego, jedno tym, którzy niewierni byli? [4]

17.I widzimy, że nie mogli wniść dla niedowiarstwa.


ROZDZIAŁ IV.
Chrześcianie mają być pilni, aby weszli do odpoczynienia przez nowy zakon dany, dla Chrystusowego bóstwa i człowieczeństwa, do którego Żydowie nie chcieli wniść.

Przetóż się bójmy, aby snadź zaniechawszy obietnice wejścia do odpoczynienia jego, nie zdał się który z was, że go niemasz.

2.Albowiem i nam opowiedziano jest, jako i onym; ale nie pomogła onym mowa słuchania, nie przymięszana do wiary tego, co słyszeli.

3.Albowiem wnidziemy do odpoczynienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Jakom przysiągł w gniewie moim, jeźliż wnidą do odpoczynienia mojego, choć dzieła od założenia świata były dokończone.

4.Albowiem rzekł na niektórem miejscu o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich dzieł swoich. [5]

5.A na tem zaś: Jeźli wnidą do odpoczynienia mojego.

6.Gdyż tedy zostawa, że niektórzy mają wniść do onego, a ci, którym pierwéj opowiedziano było, nie weszli dla niedowiarstwa,

7.Zasię naznacza dzień niektóry:

  1. Num. 12, 7.
  2. Psal. 94, 8.
  3. Num. 14, 37.
  4. Num. 14, 21. 23.
  5. Gen. 2, 2.