wdzie twojéj, jako ty w prawdzie chodzisz.
4. Większéj nad tę pociechy nie mam, jedno abych słyszał, że dziatki moje chodzą w prawdzie.
5. Najmilszy! wiernie czynisz, cokolwiek działasz dla braci, a to dla gości.
6. Którzy świadectwo dali o miłości twéj w oczach kościoła, które dobrze czyniąc odprowadziasz godnie Bogu.
7. Albowiem dla imienia jego wyszli, nic nie biorąc od poganów.
8. My tedy takowe powinniśmy przyjmować, abyśmy byli pomocnikami prawdy.
9. Pisałbym był snadź kościołowi; ale ten, który miłuje przodkowanie między nimi Dyotrephes, nie przyjmuje nas.
10. Przeto, jeźli przyjdę, przypomnę uczynki jego, które czyni, słowy złościwemi szczebiecąc na nas, a jakoby na tem dosyć nie miał, ani sam przyjmuje braci: i tym, co przyjmują, zabrania, i z kościoła wyrzuca.
11. Najmilszy, nie naśladuj złego, ale co jest dobrego. Ktoć dobrze czyni, z Boga jest, kto źle czyni, nie widział Boga.
12. Demetryuszowi świadectwo dają wszyscy i téż sama prawda; lecz i my świadectwo dawamy: a wiesz, iż świadectwo nasze prawdziwe jest.
13. Miałem ci wiele pisać; alem ci nie chciał pisać inkaustem i piórem.
14. Lecz się nadziewam rychło cię ujrzeć, a ustnie mówić będziemy. Pokój tobie. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów mianowicie przyjacioły.
BŁOGOSŁAWIONEGO
Judas, sługa Jezusów Chrystusów, a brat Jakóbów, tym, którzy są w Bogu Ojcu umiłowani, a w Jezusie Chrystusie zachowani i wezwani:
2. Miłosierdzie i pokój i miłość niech się wam wypełni.
3. Najmilejsi! wszelaką pilność czyniąc, abym do was pisał o spółecznem waszem zbawieniu, miałem za potrzebną pisać wam, prosząc, abyście bojowali o wiarę raz świętym podaną.
4. Albowiem wtrącili się niektórzy ludzie, (którzy dawno na ten sąd są naznaczeni), niezbożni, którzy Boga naszego łaskę obracają w rozpustność, i przą się samego Panującego i Pana naszego Jezusa Chrystusa.
5. A chcę wam przypomnieć, gdyż raz wszystko wiecie, iż Jezus, wybawiwszy lud z ziemie Egipskiéj, zasię te potracił, którzy nie wierzyli. [1]
6. A Anioły, którzy nie zachowali zacności swéj, ale mieszkanie swoje opuścili, na sąd dnia wielkiego związkami wiecznemi pod chmurą zachował.
7. Jako Sodoma i Gomorra i pograniczne miasta tymże sposobem zwszeteczniawszy i udawszy się za cudzem ciałem, stały się przykładem ognia wiekuistego, karanie cierpiąc. [2]
8. Tak i ci ciało plugawią i
