Ta strona została przepisana.
PIAST (odsłaniając pierś).
Tnij! niech się dolewa
Czara twych zbrodni.
(Kiedy Popiel podnosi na Piasta miecz, lud porywa Piasta między siebie, a Wieszczek odbija miecz nożem obiatnym).
WIESZCZEK (do króla).
Stój! Piast niebu miły.
Mężne go ręce bogów zasłoniły;
Stój! lub się lękaj niebieskiego gromu.
POPIEL (do świty).
Tnijcie ich! bogi teraz u mnie w domu.
(Zbrojni rzucają się na lud, unoszący Piasta i chorągiew ku gajom. Popiel, Brona i Żóraw odchodzą na lewo).
