Ta strona została przepisana.
i wiedzie swą poślubioną,
owitą ślubną zasłoną.
SCENA 13.
JAKÓB
Któż to w ujęciu mojem nocy tej spoczął?
LIA
(rozchyla się ze ślubnych osłon)
Mnie oto pieściłeś z daru ojca mojego.
JAKÓB
Nie twoje były weselne gody, które mi ojciec twój sprawiał, ani miłowanie twoje dla mnie miłe.
LIA
Odpychasz mię, nasyciwszy żądzę twoję; jakbym już w niwczem miłowania twego godną być nie miała. Krzywdę mnie czynisz.
JAKÓB
Dla siostry twojej służę i onej tylko miłości pragnę. Oszukałaś mnie, wiedząc, iż li z ojcowej woli weszłaś ku mnie a nie z pożądania mego.
LIA
Krzywdę mnie czynisz i siostrze mojej; bowiem nienawiść rzucasz pomiędzy mnie i siostrę moję.
LABAN
(wchodzi)
SCENA 14.
JAKÓB
Cóż jest, coś chciał uczynić?
Izali nie za Rachelę tobie służę?
Czemuś mnie oszukał?
