Ta strona została uwierzytelniona.
nie błąkaj się, nie spieraj,
jeno dobądź miecz prawy
i tnij a tnij na przełaj.
Tu są wszyscy, co zdradzą,
co na życie nastają,
za ręce się prowadzą
a ciebie zabić mają.
Wziąłeś miłość odemnie,
z tobą noce i ciemnie,
ja pioruny dla ciebie przywiedła.
Zaklnę święte listowie,
że się staną niemowie...
SIECIECH
Królu, żona, królowa przybledła...
KRÓL
(nastając na Krasawicę).
Pogańska żmijo, młode ląż...
(o żonie).
Blednie, — uroki — ...
(wskazując na Krasawicę)
W powróz wiąż!
(do Krasawicy)
Precz ty odemnie, — precz, precz, gnam.
KRASAWICA
(wyrywa się rycerzom).
Rychezy wnuku, wiąż mnie sam.
Dałam ci miłość, moc ci dałam.
Siłami tych piorunów pałam,
co szły przez święty klęte gaj.
