Ta strona została uwierzytelniona.
KRÓL
Precz mi z oczu — precz z oczu człowieku!
2. WIEŚĆ
(przechodzi)
3. WIEŚĆ
SCENA 3. Na Skałce syn i żona
tam płaczą, tam żałują...
słyszysz jak płaczą — — ?
KRÓL
Deszcz pluskocze i wichry tam dują,
z rynien ścieki sączą i kołaczą.
3. WIEŚĆ
Twoi czterej pancerni,
że królowi są wierni,
miecze we krwie płukają u zdroju.
Czy ich weźmiesz do boju,
gdy miecze do cna opłuczą — ?
KRÓL
Mgły jakoweś przed gankiem się włóczą.
Kto ty jesteś? — Nie pomnę,
nie widziałem cię wprzódzi.
3. WIEŚĆ
Miej me słowa w pamięci przytomne:
Sława twoja cię łudzi.
KRÓL
Co ty kraczesz — — — ?
